РТВ Теорија и пракса

* Vidi: France Vreg, Funkcija Javnog mnenja u • delegatskim odnosima, Savetovanje »Javno mnenje u samoupravnom društvu«, Beograd, mart 1975, str. 21.

Komuniciranje kao celovit sistem opštenja jednog društva oblik je povezivanja svih drustvenih sfera i svih instituera na svim nivoima u okviru jedne javnosti. Javnost samoupravnog soeijalizma je društvena sfera u kojoj radni ljudi, okupljeni u svoje osnovne zajednice (radne, teritorijalne, interesne i druge) neposredno odlučuju о društvenoj reprodukeiji i svom vlastitom životu. Javnost se tako (bar normativno) izjednačava sa delegatskom bazom. Javnost udruženog rada i čitave delegatske baze neposredno odlučuje u svojim osnovnim samoupravljačkim ćelijama, a ujedncr šalje svoje delegate na više nivoe odlučivanja, u skupštine društvenopolitičkih zajednica. Iz ovoga proizlazi i nova funkcija javnog mnenja kao instrumenta uspostavljanja uspešne komunikacije delegatske baze sa svim nivoima odlučivanja, a i kao neinstitucionalne kritičke snage delegatske baze*. Međurepubličko komuniciranje potrebno je, dakle, definisati u okviru specifičnosti informacijsko-komunikacionog sistema i javnosti samoupravnog soeijalizma. Pre svega treba odrediti šta sve taj pojam obuhvata. Očito je da je međurepubličko komuniciranje sastavni deo jedne sire, sociološki fundirane kategorije: »interkulturno komuniciranje«. Interkulturno komuniciranje obuhvata sve oblike interakeije među ljudima različitih kultura, ono je procès prenošenja poruka među narodima koje dele državne granice, a i među narodima u okviru državnih granica. To je, dakle, fenomen koji nije karakteristican samo za našu državu, već je jedan od bitnih problema svih mnogonacionalnih zemalja (kako gradanskih, tako i socijalističkih), pa i onih država u kojima su nacije i narodnosti sastavni deo drugačijeg ustavnog uredenja . . . U mnogim zemljama to je izvor konflikata između vladajuće nacije i nacionalnih manjina. Zato je problem interkulturnog komuniciranja uvek povezivan i sa političkom autonomnošću, s ravnopravnošću naroda, sa autohtonošću nacionalne kulture, sa problemima dominacije kultura velikih naroda i ugroženošću kultura malih naroda;