РТВ Теорија и пракса

interpersonalni kao bitan razlog dramatizovanja socijalnih situacija?” Zato, teoretičar se i pita: ~Ne nalazimo li tako jedan pravi spontani teatar na različitim nivoima socijalnog iskustva?”, pa zatim dodaje - „Jedna religiozna misa u crkvi ili sinagogi, porodični rođendan, sudska rasprava, svečano ustoličenje vrača ili sveštenika, krunisanje kralja, inauguracija jednog mosta, nisu li to ceremonijalni akti gde privatni Ijudi dolaze da igraju javne uloge? I to prema pravilima jednog „scenarija” koji niko nije u stanju da modifikuje pošto niko ne može umaći socijalnim ulogama koje mora uzeti na sebe več prema mestu koje zauzima u toku života i zajedničke egzistencije” 4 . STVARNA I SIMBOLIČKA DISTANCA Ali, ako več pominjemo značenjsku, simboličku distancu između transponovane stvarnosti i spektakla kao simboličke transpozicije, onda bar da taj odnos i bliže definišemo. Taj odnos je, naime, vrlo relevantan i ža ispitivanje prirode spektakla i njegovih funkcija, jer tek razlaganjem veze: spektakl-empirijsko zbivanje, mogu se razumeti: a) kriterijumi prema kojima se meri nivo komunikabilnosti spektakla tj. njegova osposobljenost da posreduje empirijska iskustva u prostoru i vremenu; b) nivo kreativnosti samog čina kojim je spektakl oblikovan; c) odnosno, evokativna moč njegove metaforičke strukture. Otuda: • prvo, spektakl predstavlja oblik transpovanja realne stvarnosti u odgovarajući simbolički ekvivalent. Zbog toga več sama okolnost da su u pitanju dva nivoa egzistencije Ijudske stvamosti - empirijski i simbolički - ukazuje i na značenjske razlike prema kojima se distanciraju ta dva sloja stvarnosti, kao i do koje su mere neraskidivo povezani. Jer, simbolička stvarnost se, baš kao i čitavi sistemi ideja, i sama neposredno tka sa praksom realnih zbivanja i zbog toga i predstavlja otuda izveden sloj pojava. A u obliku spektakla proizvoditi životne oblike, isto je što i realnu stvarnost prevoditi iz njenih empirijskih u simboličke forme egzistencije, a kad je u pitanju spektakl onda je reč o pojavi predstavljenoj ikoničkim simbolima tj. na opažajnoj analogiji slike sa stvarnim pojavama zasnovanom sistemu značenja, tj. van jezičkim sistemima

4 Ibidem, str. 16.