РТВ Теорија и пракса

bude i izvor i uvir informisania. „Misli vladajuće klase su u svakoj epohi vladajuće misli, tj. klasa koja je vladajuča materijalna sila društva istovremeno je i njegova vladajuća duhovna sila” (K.Marks). S obzirom na položaj, rasprostranjenost i uticaj radija i televizije u Jugoslaviji radničkoj klasi i Savezu komunista Jugoslavije nije svejedno da li se javno mnenje formira pod uticajem deiatnosti samoupra\mo organizovanog društva, odnosno „... najprogresivnijih snaga socijalističke društvene svesti...” (E.Kardelj), ili stihijno. Socijalističko samoupravno društvo razvija stoga raznovrsne oblike podruštvljavanja sredstava masovne komunikacije, pa prema tome i radija i televizije. Bez obzira na do sada afirmisane oblike podruštvljavanja u našoj praksi, određene društvenim tokovima i celovitim smislom vremena sadašnjeg, postoji zajednički imenitelj cilja i smisla tog podruštvljavanja. On proističe iz potrebe da radio i televizija što adekvatnije i celovitije izraze težnje i potrebe socijalističkog samoupravnog društva, da budu sredstvo radnih Ijudi i gradana u mesnim zajednicama, osnovnim organizacijama udruženog rada, i asocijacijama, društveno-političkim organizacijama, interesnim zajednicama i delegacijama - svuda gde se izražavaju i usaglašavaju samoupravni interesi. U procesu ostvarivanja društvenog uticaja na radio i televiziju, bilo da se taj uticaj ostvaruje putem idejno-političkog delovanja društveno-političkih organizadja, bilo da je reč o uticaju osnivača, programskih saveta, javnih rasprava o planovima programa, uticaju savetovanja, tribina, anketa i drugih vidova neposrednog delovanja u kojima radni Ijudi i građani učestvuju kao subjekt, ne izgrađuje se samo politika ovih medija, već se izgrađuje i afirmiše svest čoveka. „Svest oslobođenog proizvođača sve snažnije potiskuje ostatke mentaliteta najamnih radnika” (E. Kardelj), utičuči ne samo na razvitak proizvodnih snaga, več na celinu opštih društvenih kretanja, dakle i na oblast informisanja. Čini nam se da pažnji istraživača izmiču proučavanja veza između sredstava masovnog komuniciranja i društva. Zbog toga ostajemo i bez preciznih i proverenih saznanja o domašajima i značaju pojedinih odluka društvenog uticaja za artikulisanje višeglasja socijaiisdčkog samoupravnog društva prema sredstvima masovnog komuniciranja, odnosno prema radiju i televiziji. Među oblicima društvenog uticaja na programsku i ukupnu delatnost radija i televizije značajno mesto pripada javnim diskusijama o godišnjim i višegodišnjim planovima rada i razvoja ovih medija.

8