РТВ Теорија и пракса

ideološke apologije, nosioci propagandne djelatnosti nastoje da prikažu svoj politički poredak tako što ga proglašavaju jedino i stvarno demokratskim, U tom pogledu svaki subjekt propagandne poruke eksponira svoju ideologjju kao pozitivnu i kao jedini instrument disperzije istinskih ideja, kulturnih vrijednosti, morala, nauke. Propaganda koristi jezik kao svoj jezik kojim skriva stvarnu istinu. Svojom autoritarnom retorikom ona izražava čovjekovu alijenaciju u onoj mjeri u kojoj predstavlja manipulaciju simbola koji favorizuju apstraktnu „kolektivnost” kao „društvenost”, Propaganda proizvodi masovnu isfabrikovanu psihologiju koja bogatstvo Ijudske kreacije rastvara čovjekovom beznačajnošču. Ona manipuliše Ijudima i otvoreno ističe njihovu beznačajnost, čak i kada im laska dajući im iluziju moći i snage, značaja i vrijednosti, Suština njene metode jeste otklanjanje kritičkog mišljenja, otupljivanje individualne sumnje i samoobmanjivanje, ali tako da se stvori übjeđenje da odluka koju je pojedinac „donio” ima obilježje individualnosti. 16 Mistifikacija je toliko izražena da se destrukcija predstavlja kao racionalitet; Ijudi ne shvataju da se nalaze u „začaranom krugu” koji kontroliše njihove čulne percepcije, njihove mentalne procese i emotivne reakcije, ne shvataju da se izgrađuju prema odgovarajućim modelima i doziraju političkim pilulama koje čvrsto kontrolišu cjelokupan metabolizam njihove socijalne kontrole. Propaganda je neophodna vladajućim grupama koje njome žele zadržati svoje privilegije, i klasne interese prikazati opštedruštvenim i opštečovječanskim. Kao takva proizlazi iz određenog odnosa moči i autoriteta onemogućavajući susret istine s političkom praksom. Stoga se i nameče kao osnovni zadatak marksističke teorije pronalaženje bitnih mogućnosti ukidanja propagande kao aiijenirane informacije i ostvarenje društvenih uslova istinske klasno neposredovane komunikacije, među svestrano razvijenim, svesnim i stvaralačkim jedinkama.

16 Up. Erih From, Bekstvo od slobode, Beograd, „Nolit”, 197 3, str. 127,

30