РТВ Теорија и пракса

posebne uticaje određenih koncepcija i planiranja ovog razvoja. Svoje izučavanje filmske i pozorišne publike zasniva na odnosu između filmske proizvodnje i pozorišnog stvaranja i demografski, socijalno i ekonomski modelovanog stanovništva beogradskog prostora tokom datog vremena, sa analitičkim i istraživačkim središlem u višeslojnoj i složenoj kategoriji kulturnih potreba. Ovim konceptom se na jednoj strani sjedinjuju ravni sociološke, psihološke i kulturološke eksplikacije, a na drugoj izvode elementi kulturne proizvodnje, interesa, vrednosti i aktivnosti, kao i simboličke komunikacije. Tako se i pojam publike najpre vezuje za kulturnu aktivnost i simboličku komunikaciju. U odnosu između umetničke proizvodnje i kvalitativno-kvantitativnih odlika populacije, prema Nemanjiću, stvara se određena struktura kulturnih potreba, podložna mnogim promenama i uslovljena koliko nasleđem, toliko i aktuelnim iskustvom. Neujednačena rasprostranjenost, izražavanje i zadovoljavanje kulturnih potreba proširuju istraživački vidokrug na pitanje o svojstvima nepublike i okolnostima njenog pretvaranja u publiku. Otuda izlaganju karakteristika filmske i pozorišne publike u Beogradu prethodi razmatranje demografskih i društveno-kulturnih aspekata strukture beogradskog stanovništva, razvoja grada kao socijalno-kulturnog okvira za formiranje publike, materijalne osnove nastajanja filmske i pozorišne publike, kao i lične i zajedničke potrošnje u zadovoljavanju kulturnih potreba. Masa doseljenika izseoskih i malih naselja tokom velikog porasta stanovništva, konstatuje autor, nije se prilagodila beogradskoj sredini. Razmeštaj stanovnika i ustanova kulture bio je objektivna prepreka upravo zadovoljavanju kulturnih potreba. Ispitivanje nužnih i dovoljnih uslova u materijalnoj osnovi, dalje, ukazuje na uzroke pozitivnih i negativnih tendencija u obrazovanju publike namenskog prostora za prikazivanje filmova i izvođenjc pozorišnih predstava. U slvari, kroz beogradsko tkivo ukrstili su se kulturno

236