Српски сион

Б р . 13

С тр. 197.

Книги что купуемо и инструкцие что они пишу и нам иродајут: Поп Станко кунил буквар 1 Фр. что москали продају за 25 кр., за инструкцију даде 8 фр. Поп Георгии чаковачки за десетословие, что москали нродају но 57 кр. даде 2 Фр. Поп Непед сотиначки за нсалтир 5 Фр. /I а москали нродају за 10 марјаша. Кои свјашченици без кривице наказани бпгаа: Пон Василиј лазовачки, коего Г. владика Максим (Несторовић) себишки запонил, вонрошен бист у Вуковару от генерал ексарха, кто тебе допустш ца нопуеш, и абие зановједал енитрону далскому да га водиг у Даљ у темеицу, и посље тога просил за јело, а взјал 1 Фр. Пои Станко негославски бјеше малосја опио и во Вуковару стао а никоему нишч* учинио ниги что согрјешио, и за то метнуше јего у Даљу в темницу за 25 дана, и ексарх осечки Јосиф взјал отјего сиромаха 12 Фр. Овај исти ексарх, когда совокупил годишни нриход од 1735. ударил нопа Василиа за что само једнн крат, а не два крат јему поклонилсја. Исти ексарх Јосиф в тому љету ударил попа Грују чаковачкаго, зачто вечерњу чвтајући, от јего прежде благослов непримил. Најпосле вси свјашченици јединодушно тужесуа, что слун?ители архиепископски во инштрукцију примјетнуша да сваки протопопијат дае пјето исе от десетков что нрежде никогда нечувено бист. Пресвјетла цесарска комисија — Ја пиже подиисати протопона нешчински и вои мои свјашченици, хошчемо вам нредлагати наше теготе, что дојако тернјесмо и сада тернимо : 1. Премного даемо за сингелију. Прежде 1700. давахом само једин, два, а највише три дуката, а сада и ио 20 дук. или 15, а најмаеше 8 дук. Прежде нам донушчено било жителе от наше енурие исновједати, али сада ношиљусја духовници и Господ. Митрополит отимал нам ову власт, что јесмо

дакле ашче тое власти неимамо, и токмо кресгити и служити и вјенчати можемо. Обаче вјенчати несмјемо без цедуља из двора, и они допушчају вјенчати, а потом сказују, зачто сте вјенчали, и вуку нас у темнице, јакоже недавно случнлосја, да донустнше вјенчати јединаго Павла, и дадоше цједуле из резиденцие, а носље тога дозваше нас, и зопросише: зачто сте зј^нчали, и когда отговорисмо да по ниховој заповјести то учинисмо, рекоше, нека иду у темницу, и узеше 5 дук. и то случилосја черрвичким свјашчеником. 2. Под честим наказанием често и ненрестано заповједају, да онима у Карлоаец и у Даљ носимо, а њеке вешчи овамо и онамо носимо, и кога год пошиљу из двора возимо или сами или кола наимамо, које нам врло тешко јест поднеги, и ние наша должност, иногда и коју стару бабу ијш дјете пошљу и ваља свјашченик да воза. 3. Зановједано јест, ашче кто укре или вјенчаетсја да милостињу купимо, и један пут когда једна жена нреставиласја, и оставила виноград, узел капиган Исак виноград, и јешче друге њеке етвари, онда почелисмо ми со оним капитаном инатитисја, да нам дает что на церкву, и он отписал у двор, гдје и милостиња даетеја, и таки метнуше нас у темнице, и неиустише докуду недадосмо 5 дук., и то случилоеја черевичким свјашчеником. 4. Прежде того чрез цјело љето више недавасмо Г. Архиенископу нежели 1 дукат, и ексарху совокупљајушчему 1 марјаш, али сада даемо Г. Архиепиекопу по 6 фр. а на трошак по 5 Фр, а ексарху 4 марјажа, и свјашченику кои с ним ходит 1 марјаш, јего диакону или момку 1 десетак, ашче кои свјашченик недае, узме диак капу, гачап или что может наити, и тако нас осрамоти. 5. Ашче каково собрание от народа учинисја и тогда нас пошљут и заиовједају из двора да за ошнче добро пошлемо, онда пошлемо депутирте и дадемо им новаца что сја троши на колекти, а никаву помошч от того неимасмо. 6. От свјашчеников лежимирских искаше 15 дуката за сингелију, и когда не-