СРЂ

— 238 —

је vukao jedan grifon. Što imađaše od ptice, bijaše od zlata, a ostalo, što je od lava, bijaše bijelo. S desna su koracale tri, a s lijeva četiri žene. Iza kola stupahu dva starca. od kojih je jedan nosio veliki mač; zatim stupaliu druga cetiri, pak jedan sam, koji hodaše kao pospan. Kad povorka dođe pred Danta, začuje se ogromna tutnava, na što se povorka zaustavi. 30. Tada pristupi jedan od staraca do kola i zavice tri puta: Veni, sponsa, cle Libano, a svi ostali ponoviše isto. Tada siđe Beatriča s neba na kola, ovjencana cvijećem, praćena od anđela. Dante je još ne ugleda, a već u srcu osjeti žao svoje stare lubavi, te se okrete da svome učitelu i vođi kaže, što mu se u srcu zbiva, ali ne videći ga stade gorko plakati. Na to mu primjeti Beatriča, da će do skora morati plakati s drugoga uzroka, a ne što je Vergila nestalo. Zatim počine da ga kori zbog negovih zabluda od časa kad je ona umrla, jer da se podao zemajskim nasladama, zanemarivši onu, koja mu je svojom }ubavi mogla srce da oplemeni, um da rasvijetli. Tada anđeli stanu da je mole, da se smiluje Dantu, koji je već oplakao svoj grijeh. 31. Beatriča nastavja svoje ukore i zahtijeva od Danta, da sam ispovijedi svoje grijehe i zablude. Dante plače i priznaje, da su ga naslade i varke ovoga svijeta odvratile od najvećega dobra, od neba. Beatriča, zadovojna da Dante skrušeno priznaje svoje grijehe, nagovori ga, da je pogleda u lice. Dante, koji još bijaše s protivne strane od rijeke, podiže svoje oči i vidje Beatriču na svetim kolima. Taj ga pogled još dubje dirne u srce, te se oćuti spravan na pokoru. Žena, koju Dante bijaše vidio da bere cvijeće, prijeđe preko rijeke, uzme ga pod pazuho, zaroni ga u vodu sve do grla i dovuče na drugi kraj. Prispjevši kraju, čuje Dante anđele da pjevaju: Asperges me, a na to žena Matelda uroni ga u vodu, tako da se je napio malo vode. Zatim ga Matelda izvadi iz vode, te ga onako mokra dovede k onim ženama, koje stajahu s lijeve strane do kola. Ove stadoše igrati i grliti Danta te ga dovedoše od kola, na kojima stajaše Beatriča ovijema u kopreni. Tada pristupe one tri žene, koje bijahu s lijeve strane kola, te zamole Beatriču da otkrije svoje lice. Ova to i učini. Niko nije u stanu, da opiše nezinu nebesku Jepotu.