СРЂ

808

СРЂ. - SKĐ.

ski pojas; pcjas mješovitog lišća prostire se mnogo više po sjeveroistocnom nego po zapadnom primorju a na obali Crnoga mora prevlađuje podgorski pojas, koji iznimno pokriva i kratak prostor na Mramorskom moru na zapadu Carigrada. Zimzeleni pojas u DaLnaeiji pocinje na kopnu kod Biograda, pak od jugoistoka jezera Vrane niz svu Dalmaciju do u Arbaniju neprekidno, izuzimljuei ušće Cetine i Neretve. Pisac ispravljajuci podatke Beckove ustanovljuje da gornja granica ovog pojasa, (kao i gornja granica maslinske kulture u Dalmaciji), dopire do 800 m, a u južnoj Grckoj do 600 m; poргебпа granica za cio pojas je oblo od 400 m (uprav 379 m). Za zimzeleni pojas karakterične su između ostalih ove formacije : Sunui primorskog bora (Pinus halepensis), lovorike (Laurus) čempresa (Cupressus) i česvine (Quercus llex), zatim zimzeleni šibljaci (Macchie), pa ograde od smokve glušice (Agave), smokve indiske (Opuntia), trsti (Arundo Donax), šipka (Punica), čičimka (Zizyphus) itd. Nizinski pojas ima između ostalih ove karakteristične formacije : primorske sipine (Dunen), krševi, kamenjari, grohoti, slane močvare itd. Za pojas mjesovitog lisća pisac ustanovljuje po svom mjerenju visinsku granicu pojedinim zemljama, južnoj Dalmaciji na pr. 500 m, a južnoj Grčkoj naj višu granicu 1000 m. Podgorski pojas počinje u zaleđu poprečnom visinom od 500 m, a prva tri napomenuta pojasa nalaze se nasuprot u naj nižim smještajima i na primorju. Ovome pojasu ustanovljuje poprečnu visinu od 1500 m, u južnoj Dalmaciji 500-1800 m a u južnoj Grčkoj naj višu granicu od 1000-1400 m. Zagorski pojas poprečnu visinu od 1500 m, za južnu Dalmaciju od 1300-1600 m a naj višu granicu određuje Grčkoj 1400-1700 m. Predalpinski pojas nalazi se u malim kotnpleksima na gorjima, koja premašuju visinu od 1500 m; na Velebitu između 1300-1500 m, na Orjenu dopire 1600-1800 m šuma munike (Pinus Leucodermis), na Olimpu u Tesaliji ista šuma do 1600-2200 m i ističe da je granica, gdje je ovaj bor, viša, a « niža gdje je bukova šuma.