Топола

Зрак је суров п оштар п буран. Ветар реже, и сече п брпје, По небу се облачпне муте Сз т ва муња храстовпма бпје, Погибпја п тамо п овде, Громовп п пустп океанп . . . Вратимо се у тамнацу своју Ведрп тамо чекају нас дани. Еол’ко ноћп, колпко санова. И бораба и мучнога рада! Међ стенама п валовп беспих Сред очаја тако мало нада! Хај, па за што таква да нас зебња Такав умор непрестано дпра ?! Вратпмо се у тамнпцу своју: Ту је доста одмора п мпра! Алп шта је? И тутњи п сева, Топ урличе, крв потоком тече, Ервав барјак, буктиња што горп, Гујска забља, што страхотно сече. Од бојева далеко је боља Сламарпца и постеља мека . . . Вратпмо се у тамнпцу своју, Та тамо нас тпха хамрт чека!

108

ПЕСМЕ МИТВ ИОПОВИЋА