Топола

minis superavit; * fastigia tecti, popeti se na; * s. alqd ascensu, popeti se preko čega; saltu viam, preskočiti; * locum priorem; stignuti na; * s. nonum annum, o vinu, prijeći devetu godinu; nadvisiti, altitudo turres; * turris fontis fastigium; * Parnassus cacumine nubes; * alqd mensura. 2) mimoići , proći što, broditi, oko čega jedriti, voziti se, promunturium; Euboeam; insidias; * fontem Timavi; * saxa Timavi; * longos flexus; tp. a) pretrpjeti, propatiti, haec omnia; vim tempestatis; * casus omnes ; * labores, b) preteći, prestići, natkriliti, hanc epistolam multi nuntii, fama denique esset ipsa sua celeritate superatura, Cio Qu. Fr. 1,1.; alqm alqa re, virtute; omnes scelere; -j- alqd elegantia; * Phoebum canendo, natpjevati; navium multitudine superari; operis magnitudine superari; superari, zaostajati, c) vojnički nadvladati, nadbiti, pobijediti, alqm, hostes; Asiam bello; eas omnes copias a se uno proelio pulsas ac superatas esse; hostes proelio superati; Massilienses bis navali proelio superati; bello superatos esse Arvernos et Rutenos a Q. Fabio Maximo; i o drugim prili' kama, si meam spem vis improborum fefellerit atque superarit; injurias fortunae praeceptis; necessitatem ne dii quidem s.; * iram votis, ukrotiti, utišati; * alqm donis, üblažiti. super-obruo, 3. zatrpati, alqm armis, Prop. 4,4, 91. supSr-oceupo, 1. zateći, sl(\m,jedn. Verg. Aen. 10, 384: super-p&ndcns, tis, partio, viseći nad, jednom Liv. 37, 27, 7. supcr-pono, posui, positura, 3. na što postaviti superpositum decus capiti, Liv.; -J- statuam marmoreo Jano; * manum, super-scando, etc. (rijetko) prelaziti preko . . vigilum strata somno corpora, Liv. f super-scribo, etc. 3. pisati preko . ~ natpis a ti. sfiper-sSdeo, sedi, sessum, 2. 1) sjedjeti na, elephanto; tentorio. 2) tp. propustiti, okaniti se, izbaviti se, labore, proelio; oratione supersedendum est; -J- s dat., pugnae; s inf. n e htjet i, ne mariti , loqui apud vos, certare, Liv.; -j- haec scribere publice, super-staguo, 1. razliti se, amnis , jedn. Tac. ann. 1, 79. fuper-sterno, stravi, stratum, 3. prostrijeti, povaljati , superstratis Gallorum cumulis gomile lešina, Liv. superstes, itis, adj. [super-sto] nazočan, svjedok, suis utrisque superstitibus praesentibus, jurist, formula u Cio. p. Mur. 12, 26. 2) koji koga preživi, nadživi, alcui i aicjs; * pa-

trlae; alqm non solum vitae sed etiam dignitatis suae s. relinquere; gloriae suae; pauci et, ut ita dixerim, non modo aliorum, sed etiam nostri superstites sumus (prije su bili gotovo mrtvi, budući da se nijesu smjeli oglasiti, zatim su kao oživjeli), Tao. Agr. c. 3.; apsl., (Ter.) deos quaeso, ut (puer) sit s., živ ostane; •j-alqm s. relinquere; * fama s., dobar glas, koji iza koga ostaje. superstitio, onis, f. [superstes] I. zazivanje svjedoka Stygis caput . . . una superstitio superis quae reddita divis Verg. koga jedinoga smiju zvati za svjedoka. 11. Ostajanje kod nazora, koji su se preživjeli: sujevj er stvo, praznovjerstvo, anilis; non modo superstitionem sed etiam religionem tollere; superstitiones aniles; navlast. a) služba božja , kriva vjera, u pl. vjerski, nerimski ili praznovjerni obredi, običaji, praznovjerno štovanje bogova, privata s. geniti apud ipsos Herculis, Just.; vana (Iside, Isis), Suet.; hostes operati superstitionibus Liv.; multi vetustis superstitionibus fidebant, Tao. sveti strah, strah božji, superstitione facile est liberari, cum sustuleris vim deorum; -j- in superstitionibus atque cura deorum; -}templi. superstitiose, adv. [superstitiosus] praz nd■vj er no. superstitiosus, adj. [superstitio] 1) praz nbvjeran, philosophi; ab recente clade s.principes; superstitiosa ista. 2) (pretkl.) proročki, vox; hariolationes; homo, superstito, 1. [superstes] (Plaut.) predstaj at i. siiper-sto, * alqm; * ossa; apsl. -J- super-strno, xi, ctum, 3. nadograditi, molem ; ligneam compagem. super-sum, fui, esse, 1) dstajati, preostati, ddstajati, dotjecati, perexigua pars illius exercitus; duae partes, quae mihi supersunt illustrandae; unum proelium; biduum; non multum temporis, aestatis; id temporis, quod gerendis rebus superesset; quantum hominis avarissimi satietati s. ; (Asm. Poli, u Cio.) omnes qui supersunt de Hirtii exercitu; (Hor.) multaque de magna superessent fercula btraibine cena; * quod superest, ostatak; ali quod superest (još ovo), scribe, quaeso etc., Cic. AU. 9, 19, 3.; superest * s inf, f s ut; u trnezi, super tibi erant, qui etc„ jamque adeo s. unus eram, Verg.; s anastrofom, Atheniensibus exhaustis praeter arma et naves nihil erat s., Nep. Alcib. 8,1.; navlast. a) živ , u životu biti ili ostati, nadživj eti, superesse vitae sospitem et superstitem, Plaut.; qui superes-

1036

superobruo—supersum