Топола

valesque pugnae; archipirata; -[-clades; -j- iter; (Plauf.) cena, od plodina; supsl. terrestria, n. sve šio živi na zemlji, svi'zemaljski stvorovi, Hor. sat. 2,6, 93. terreus, adj. [terra] %e m ljan, od zem Ij e, * progenies. terribilis, adj. [terreo] strašan, užasan, mors t. est ils etc.; majora ac terribiliora afferre. terricula, orum, n. [terreo] strašilo , strahovi, tribuniciae potestatis; nullis t„ Liv. * terrifico, 1. [terrificus] uplašiti , zastrašiti, animos. * terrificus, adj. [terreo i facio] strašeći, strašan. * terrigena, ae, oornm. [terra-gigno] od zemlje rođen, zemljorođeni, a) oljudma, koji su pb prici nastali od zmijmih zubi, što ih pbsijaše Jason i Cadmus, b) o pužu. terripavium, bolje pilvinm gl. tripudium, tgrrlto, 1. [intenz. od terreo] strahovati, strašiti, alqm metu; horum supplicio (prijetnjom smrti) dubitantes; * magnas urbes; * caelum armis; * alqm bello; apsl. territorium, ii, «.[terra] gradsko zemljište, coloniae; (Eutr.) urbis, terror, oris, m. [terreo] strah, alcjs rei, od čega; t. externus, od izvanjskih neprijatelja; peregrinus; servilis, od robova; ejusdem (Periclis) vim dicendi terroremque (strahovitu silu govora) timuerunt; in terrore esse; alcui esse terrori; -{• praecipue obscuritas terrori erat, zndavaše st.; terrorem alcui afferre, inferre, injicere, incutere, zadavati s., terrorem sui facere; alqm in terrorem conjicere, natjerati u . . .; terrorem habere ab alqo ili ab alqa re, biti u strahu radi Čega itd., Liv.; magnis t. vexari (o sudbenom progonstvu), Nep.; po tom i uzrok straha: strašilo, strahotinja, duos t. hujus imperii, Carthaginem Numantiamque delevit; unicus quondam Graeciae t. (o gradu Perzepolu, Curi.; jacSre terorres, strašne riječi; (Hor.) terrores falsi, magici. tčrMis, adj. [partic. od tergeo] obrt, ob risan, 1) * čist, opran, pristao, mulier, Plaut.; plantae. 2) f tp. fin , uljudan, pristojan, pristao, krasan, opus; t. atque elegans auctor Tibullus; multo tersior Horatius, tertio - decimani, orum, m. teroijodecimanci, vojni ei trinaeste legije, jedu. Tao. hist. 3, 27. tertianus, adj. [tertius] teroijanao, trećak , spadajući na trećega , febris, prezdana groznica ; (Tao.) tertiani, treoaoi, vojnici treće legije.

tertio, adv. num. [tertius] 1) (tertium) po treći put. 2) treće, trećom, jednom Cnes. h. c. 3, 43, 4. tertius, adj. num. org. [ter] treći, t. Saturnali.-), treći dan Saturnalija; pars tertia, tertiae partes ili samo tertiae gl. pars i secundus; tertio quoque verbo; * t. ortus lunae, trcćak, srp mjeseca, kako se vidi trećega dana iza mlađa ; * hic t. December = ovo je treća godina; * t. succedant, pridodaj jošte treću tisuću (talenata); * t. e nobis, jedan od nas trojice; * ab love t. Ajax, treće koljeno; praunuk, Jupiterav; * numina t. = podzemni bogovi; * t. regna = podzemni svijet. tertius-decimus, adj. num. ord. trinaesti. teruncius, ii, n. [ter-uncia] tri dvanaestine asa i uopće cjeline, pbdijeljeyie nn dvanaest dijelova, četvrt (f.) četvrtina; post. ne teruncius quidem, ni pare (novčića), (Plaut.) neque ridiculos jam teruncii faciunt, ne boli ih glava za itd,; o baštini, četvrti dio, Durius facit me ex teruncio sc. heredem. ter-veuefiea, ae, f. -us, i, m. upr. trostruku otrovnica, trostruki otrovnih, velika vještica, bbješenjdk, Plaut. tesca ili tesqua, orum, n. u sabinskorn jeziku: sancta loca undique septa, daklem „svcla“ i radi toga„neobrađena“pusta mjesta, (Hor.) t. deserta et inhospita. t6ss6latus, adj. [tessella, dem. od tessera] kockast, pavimentum, pod od mozaika, jednom Suet. Caes. 46. titssgra, ae, f. [od Ttaaaofg, -«] a) kocka, tesseras jacere; (Ter.) tesseris ludere; in tesserarum prospero jactu, Liv. h) znamenka, (drvena daščica s napisom, kao znakom, Just.; napose daščica, na kojoj je bila lozinka) lozinka, parola, ratni znak, * it bello tessera signum, Verg, Aan. 7,637.; budući da se na daščicama s lozinkama i zapovijed pojedinim odjelima vojničkim izdavala, znači tessera i zapovijed lozinkom vojnicima izdana, naputak, (Liv.) omnibus tesseram dari jubet, armati convenirent, s lozinkom zapovjedi svima ild.; tessera data incolumes reverti, kad se razglasilo, obredavši lozinkom, da ild.-, t. dari jubet, ut etc. o) t. hospitalis, znak, znamenka, po kojoj su se pobratimi (gosti, hospites) poznavali, obično daščica ili komadić drva, od kojega je svaki polovinu imao; confringere t. (Plaut.) = pobratimstvo prekinuti, d) -f- daščica, na koju se žitak ili novac dobivao, znamenka, marka, frumentaria, nummaria, tesserarius, ii, m. koji predaje lozinku dalje, primivši je od vođe: znakbnoša, Tac.

1064

terreus—tesserarius