Топола

quentia; advocatorum; medici marljiv posjet; cesto o kandidatima za službu, neprestano općenje, assiduitate valere, assiduitate praetorem fleri. 2) trop. o (Ijudma: postoj ano st, consequi, perficere aliquid assiduitate, consilio, diligenti ai' ojstvarma: povraćanje, ponavljanje, assiduitate molestiarum (čestim neprilikama) sensum dinnemjj humanitatis ex animis amittimus; assiduitate epistolarum neprekidnim dopisivanjem; dicendi assiduitas (neprekidno vježbanje u govoru) aluit audaciam. assiduus, adj. s -j- komp. i sup. [assideo] 1) neprestano prisutan, Romae in praediis fuit assiduus; boni assiduique domini koji se malo kad udaljuju od doma; cum rure assiduus semper vixerit; flaminem Jovis assiduum sacerdotem creavit, Liv. 2) o čeljadi: po stoj an, marljiv, neumoran, qui suos liberos assiduos agricolas esse cupiunt; flagitator assiduus magis quam gravis više neprekidno nazočan, 3) o stvarma, neprekidan, neprestan, imbres; labor; consuetudo; deorum cura; duo assidua bella insequens annus habuit, Idv.; * non feret assiduas potiori te dare noctes čitave noći: donec (Judaei) assiduis damnis intra moenia pellerentur, (Tac. 4) nastanj en, opbrezovan, assidui, građani plaćajući porez (oppos. proletarii) Servius cum locupletes assiduos appellasset ab aere dando, eos qui nihil in suum censum attulissent, proletarios nominavit. assignatio, onis,/. [assigno] doznaka, agrorum naseljenicima ; Sullanae venditiones et assignationes. assigno [ad-s.] 1. 1) doznačiti , agrum militibus; urbem agrumque colonis, Liv. ; equiti certus numerus aeris est assignatus, Liv.; Odatle trop. upisati, prepisati, aliquid non homini, sed tempori; culpae fortunam; unius amentiam civitati; Liv.; fortuita fraudi suae, Tac. 2) predati na čuvanje, na pohranu, aliquem custodibus, Just.; f trop. aliquem famae. assilio, silui, sultum, 4. [ad i salio] doskočiti, * moenibus urbis navaliti ; * aqua assilit; * assiliunt fluctas; trop. u govoru: preskočiti, neque assiliendum statim est ad illud genus orationis, Oie. assimilis [ad-s] adj. prilično sličan komu. , ili nalik na, s gen. assimilem que sui longa assuetudine fecit, Ov.; s dat. in pulmonibus inest vanitas quaedam et assimilis spongiis mollitudo, Cie ; quo super atra silex jam jam lapsura cadentique assimilis, Verg .; fratribus assimilis, Ov. assimiliter, adv. [assimilis] sličnim načinom, Plaut.

assimulatio, onis,/. [assimulo] iz jedna Šivanje, famam carminum ejus premebat Nero prohibueratque ostentare vanus assimulatione = ita vanus, ut ea assimulare vellet, Tao. pbredenjem. assimulo [ad-s], 1. slično komu iličemu, nalik na što činiti, pondčinjati, ponačiniti, literae lituraeque omnes assimulatae ; (Tao.) assimulare deos in speciem oris humani. Odatle a) mišlju ili govorom, slično činiti, t. j. p Srediti što s čim, sličnim držati * grandia parvis; formam Britanniae scutulae oblongae, Tao.] simile ex conferenda aut assimulanda natura judicatur, b) p onačinj ati, nasljedovati, pretvarati se,graditi se nuptias, se amicum, se laetum, s aeo. o. inf.; sa quasi, apsolutno, Ter., * anum; često partio, assimulatus, kinjen, familiaritas; multa alia ejusdem generis, aha assimulata, Liv. assis, is, = axis, is, m. if. podni ea (daska) gledaj axis. assisto [ad-s.], astiti, 3. i) pristupiti, stati k čemu, Mc propter hunc. Ter.; ad fores; contra omnes hostium copias in ponte; -j- inter ceteros. 2) o dovršenu micanju, a) stajati una što, nazočan biti, biti kod, talus rectus assistit; * lecto; * divinis; (Tao.) quantum Corbuloni cujusque generis militum assisteret. b) -j- = adesse, potpomagati, pripomoći, alicui, causae suae, assoleo [ad-s.], —, —, 2. (samo u 3. licu sing. i plur.) običavati cum multa assoleat veritas praebere sui vestigia; quae assolent (sc. scribi)! übi [comitia) assolent (sc. fieri); češće impers. ut assolet, kako obično biva, po običaju (kod taJcih prilika); übi illuxit paratis omnibus, ut assolet, vocari ad concionem utrumque exercitum jubent, Liv.; sacra patria, ut assolet, facit, Liv. assono [ad-s.], —, —, 1. (rijetko) planxerunt Dryades, plangentibus assonat Echo zvučeči složi se jeka. Ov, Assorus, i, ni. [\-laamo6g\ Asor, grad na Siciliji. Odatle Assorinus, adj. asorski; supst. Assorini, orum, m. Asor ani. feci factum 3. [assuesco] nava diti, navići koga čemu ili na što, aliquem aliqua re, ad aliquid; alicui rei; s inf.: scelerum exercitatione assuefactus; Caesar ceteras domuit, imperio populi Romani parere assuefecit, assuesco [ad-s.], suevi, suetum, naviknuti, nnvaditi, * mentem pluribus. 2) intranz. naviknuti, bbiknuti se; navaditi se, assueti vinci; genus pugnae quo assueverant; *ne tanta animis assuescite bella; -J- amici quibus maxime assueverat; assuescere ad homines (o životinjama); apsolutno, sic enim assuevi; si assueveris; često part.perf pas. assuetus, navikao.

118

assiduus—assuesco