Топола

rem attineat quidquam, Hor.; često dolazi quod attinet ad etc. što se koga ili čega ti ce ili dotiče, quod quidem ad nos duas attinuit, Plaut.; quod ad hanc rem attinet. Ter.; servos ipsos, quod ad me attinet, neque arguo neque purgo; id quod ad me nihil attinet; nec quidquam rei publicae acturos, praeterquam quod ad provinciarum administrationem attineret, Liv. b) apsolutno s negacijom, ili pak niječnim pitanjem: biti do čega, korisno je, pomaže, od koristi j e, itd. nihil attinet me plura scribere; hoc quidem in talibus viris quid attinet dicere? Neque enim attinet naturae repugnare; non venit, quia nihil attinuit; * quae nihil attinent do čega nije stalo. 11. intranz. -j- (rijetko) o mjestima: pružati se, ■prostirati se, dopirali Scythae a laevo Thraciae latere ad Borysthenem atque inde ad Taniam recta plaga attinent, Cur. attingo, tigi, —, 3. (pretklas. attigo) [ad i tango] 1) doticati što ili doticati se čega, dotući se, prioribus pedibus terram; aries murum ; mento summam aquam; u prilici invitus ea tanquam vulnera attingo; -{- pulsum venarum opipati hilo; napose a) o mjestu: dohvatiti se čega, stici, ut primum Asiam attigisti; ipse hora diei quarta cum primis navibus Hispaniam attigit, b) doticati se, mediti, graničiti čim, per Cappadociae partem eam, quae Ciliciam attingeret; eorum fines Nervii attingebant; attingit etiam una pars flumen Rhenum, o) dotaći se čega => prisvojiti sebi što, Ter.; de praeda mea teruncium nec attigit nec tacturus est quisquam; također dotaći se = okusiti, noluerunt feris corpus objicere ne bestiis quoque, quae tantum scelus attigissent; * nulla quadrupes graminis attigit herbam; -J- atque illa nullos attingere cibos. d) neprijateljski se dotaći, Laelius si digito quem attigisset, poenas dedisset; = navaliti na koga, Sulla quem primum hostes attigerant; si Vestinus attingeretur; -j- cubicularios ejus; bludno, aliquam, Ter. 2) trop. a) zadesiti, snaći, id ita esse sic probant, quod antequam voluptas aut dolor attigerit, salutaria appellant parvi, b) ticati se, doticati se, ići koga, imati posla s kim, corporis similitudo naturam animi slična je itd.; labor non attigit deum; aliquid ne suspicione quidem; aliquem cognatione attingere, hiti s kim u rodu; tako aliquem -j- sanguine, necessitudine, o) baviti se čim, forum, rem publicam; rem militarem; Graecas litteras; poeticen; * gaudia uživati, d) u govoru dotaći se koga, napomenuti, govoriti o čem, Chrysogonum simul atque attigi, statim homo se erexit; aliquid breviter; singillatim unam quamque rem; tantummodo summas (res); illum injuriam non attingere.

Attis, idis Ui Attin, Inis, m. Y-Lng ili ” Attiv\ Atis ili At in, ime jednomu, frigijskomu pastiru, koga je Cibela svećenikom svojim učinila pod uvjetom, da joj zavjetuje čistoću; kad ju je o'skvrnio, pobjesnio je, Cat. Ov. Attius (Aco.), ii, m. Atije, ime rimskomu plemenu 1) A. glasovit tragični pjesnik iz pretMasičnoga doba. 2) P. A. Varus, pretar u Africi, pristaša Pompejev. Odatle Attianus, adj. Atijev ili atijski, versus stih pjesnika Atija; milites, legiones pretora Atija. attolo [ad-t.], —, 3. 1) dići, iiz dići, podizati, podići, manus ad caelum, Liv.; * oculos (u prilici i Liv.); * ocellos contra solem; * colla; * brachia; * caput (u prilici i u Liv.); * capita caelo (o drveću); * parvum natum; * fracto crure planum; * umeris regem na itd. amicum ab humo; * ter sese; * se in auras;* se in femur; * se recto trunco; se a gravi casu, Liv.; * iras, minas (o zmiji) podigavši se ljutilo i grozeći se, * attollitur unda; * attolluntur nigrae arenae; j Euphratem in immensum attolli, mare ne ventis quidem attollitur; * Aetna attollit globos flammarum; ovako 0 zgradama: podici, postaviti, sagraditi, * molem roboribus testis, * arcem tectis; * malos (katarke); turres in sexaginta pedes attollebantur, Tac. 2) trop. uzdizati, uzdići, podizati, podići, animos ad spem consulatus ; * Punica se quantis attollat gloria rebus; rem publicam bello armisque, aliquem insignibus triumphi, ordinibus altis et praemiis, Tao.; u govoru uzv-isiti, cuncta in majus, Tac.; haec tu qua miseratione deflebis, ornabis, attolles, Plin. ep.; aliquem adulationibus, Tac.; 1 o govoru i govorniku, orationem; nunc attollebatur, nunc residebat. attondeo [ad-t.], t6ndi, tonsum, 2. 1) * stridi, obvezati, bpsjeći vitem; capellae attondent tenera virgulta brste. 2) trop. a) * um aliti, sniziti, consiliis nostris laus est attonsa Laconum. b) (Com.) «) zakinuti, oderati. j) izlij em a ti. attonitas, adj. [partio, od attono] upr.gromom bšinut, samo trop. 1) zapanjen, zdbunjen, u neznani, s abl. onoga, od čega zobima nastaje, terrore, miraculo, nocturno pavore; * novitate; -}- subito rei miraculo; apsolutno * attonitis haesere animis; * ante dehiscent attonitae magna ora domus. 2) zddahnut, zanesen, attonitae Baccho matres; qui Musas amat impares ternos ter cyathos attonitus petet vates. attono [ad-t.], tonui, tfinitum 1. upr. gromom bšinuti, samo * trop. zapanjiti, zabuniti, aliquem, quis furor vestras attonuit mentes? quos Dryades Faunique numine contactos attonuere suo.

126

attingo—attono