Топола

vertere praedas, Verg. b) u pjesnika mjesto aut aut dolazi aut vel ; quis te, Cato; aut te, Cosse, relinquat? affer Chia vina aut Lesbia vel Caecubum, lior.-, ve aut: nec te, tua funera mater produxi pressive oculos aut vulnera lavi, Verg.; aut seu: qui aut jaculo incedit melior levibusque sagittis, seu crudo fidit pugnam committere caestu, Verg. Tako i aut aut ve; vel vel aut. c) kadšto dolazi iza aut, mjesto drugoga aut anakolutno izražena rečenica \sravni et m. 4)], ne aut verba trajiciamus aperte, quo melius aut cadat aut volvatur oratio, Cic. orati §. 229. autem, najslabija adverzat. konjunk., a kazuje se njom, da je što samo različno od drugoga ; a pak. Ne stoji nikad na prvom mjestu u rečenici, nego iza prve rijeci ili, ako je ova s drugom spojena, iza ova druge, rijetko iza više riječi, upotrebljava se 1) kad se što suproti drugomu, Gyges a nullo videbatur, ipse autem omnia videbat; e principio oriuntur omnia, ipsum autem nulla ex re nasci potest: cui 1 non de integro autem datum? 2) upotrebljava se autem, da se misao raširi i nastavi: a, pa, a sada, sad pak; osobito a) kad se koji izraz iz pređašnjega opetuje, da se pobliže razmotri, nunc quod agitur, agamus. Agitur autem, liberine vivamus an mortem obeamus; Arsinoen, Stratum fateris ab hostibus esse captos. Quibus autem hostibus? ovako i u pitanjima, da se izraz istom izgovoren jače označi, da ne valja: a da: num quis testis Postumum appellavit? testis autem? a da svjedok, velim ja; Si inde cessero, in Africam transcendes. Transcendes autem dico? i da se govor prekinut iza paranteze opet nastavi, ili da se priveže paranteza, kojom se što razjašnjuje, inprimis foedera et leges (erant autem eae duodecim tabulae et quaedam regiae leges). b) kad sc što nabraja, da se posljednji pojam osobito istakne: apo gotovo quam brevi tempore quod et quanti poetae, qui autem oratores exstiterunt! o) da se donja rečenica kod logičnih izvoda uvede aut hoc aut illud, non autem hoc, illud igitur; si dicis te mentiri verumque dicis, mentiris: dicis autem te mentiri verumque dicis, mentiris igitur, authepsa, a e,/. [r«55A/ujf] samovar, Oie. autographus, adj. [avro/gcupog] autograf, vlastitom rukom pisan, epistola, literae. Autolycus, i, m. \Avt6).vxos\ Autolik, sin Merkurijev, otac Antiklejin, djed Uliksov, razbojnik, na glasu s lukavosti, Ov.; menton. = lulcav tat, Plaut. -f- automatum, i, n: [avrofiarov] automat, stroj, koji se sam kreče. Automedon, ontis, m. [Avioplštov] Autoniedon,

vozač Ahilejev, Verg.; motori. = vješt vozao , Cic. Autonoe, es ,f. [Avtovorj] ,Auto noj a, kći Kadmova, mati Akteonova, Ov. Odatle Autonoeius, adj. Autonojin, heros = Actaeon, Ov. autmnnalis, etc. gledaj auctumnalis etc. autiimo, 1. (pretklasiono, pjesnički i kasno) d ržati, quem insanum Chrysippi porticus et grex autumat, Hor.; te istic esse, auxiliaris, e, adj. [auxilium] pomoćni, * dea božica pomoćnica; * undae: illum (Jovem) caeruleus frater juvat auxiliaribus undis (kako vladar vladara pomaže pomoćnim četama, tako Neptun Jupitera vodama; kao t. t. pomoćni milites, cohortes, equites, također supst. auxiliares, pomoćne čete, f (rijetko) sing. auxiliaris vojnik među pomoćnim četama; -j--auxiliaria stipendia, piata pomoćnih četa. auxiliarius, adj. [auxilium] pomoćni, kao t. t. ausiliaiii milites pomoćne čete, pomoć; -j- pedites pomoćne pješačke čete; -}- cohortes kohorte pomoćne, cohors pomoćna kohorta; miles, lAv. T auxiliator, oris, m. [auxilior], pomagač, pomoćnik. auxilior, depou. 1, [auxilium] p o m a g a t i, p omooi, alicui: conantibus auxiliari suis; o liječničkoj pomoći od koje bolesti medicina nec formidatis auxiliatur aquis, On.; apsolutno neque ulla nostris facultas aut administrandi aut auxiliandi dabatur, Caes. auxilium, ii, n. [augeo] pomoć, potpom aganje, alicui auxilio esse biti komu u pomoć , pomagati, pauci ex amicis auxilio esse; alicui contra aliquem; (kasno) in auxilium esse; auxilium esse; auxilium ferre alicui; auxilium ferre pecuniae; alicui venire auxilio; succedentibus auxilio succurrere u pomoć priteći; aliquem auxilio mittere; juvare aliquem auxilio; aliquid auxilii est in aliquo; auxilium Romanorum, elephantorum koju su pružali RimIjani i slonovi; plur. (rjeđe) auxilia portare sociis; auxilia deorum parantur; tantum ab equitum suorum auxiliis aberant, konjaništvu su svome tako slabo pomagali; preneseno, auxilio zaštićeni noctis; auxilio tempestatis; plur. izvor pomoći, pornočna sredstva, duo magna auxilia, ultima; osobito kao vojnički t. t. (rijetko) * f sing.) pomoćne ćete, pomoć, magna equitum ac peditum auxilia; neutris auxilia mittere biti neutralan ; auxilia in mediam aciem conjicere; auxiliis (pješačke pomoćne ćete) equitatuque comparato; magnos equitatas magnaque auxilia exspectabant; i bojne sile, Caesar infirmis auxiliis proficisci non dubitaverat. Auxilium, personifikovano božanstvo pomoći, božica Pomoć, Plaut.

136

authepsa—auxilium