Топола

10

II

Glas o tome, da je u Orašcu održan zbor i da je na istom Karadjordje bio izabran za vrhovnog vodju r munjevitom se brzinom rasprostreo ne samo po Šumadiji, nego i po ostaloj Srbiji, te se narod sa svojira knezovima, koje je Karadjordje preko glasnika obavijestio bio o zaključku skupštine, listom digne, da se oslobodi od dahijskog jarma, a u tom su ga pomagali sami Turci, kojima je bila dodijala samovolja dahija.

Srbi u prvi mah s uspjehom potukoše dahijsku vojsku kod Sibnice, Rtidnika i Valjeva te dahije moradoše Karadjordju ponuditi mir, ali ga Karadjordje ne prihvati, nego osvajajuči dodje čak do Beograda i opsjedne ga. Sad sultan pošalje bosanskog Bećirpašn, da kazni dahije i da umiri Srbe. Kad se Bečir paša složio sa ustašama, dahije se preplaše te umaknu niz Dunav u Adakale, gdje ih stigne bimbaša Milenko Stojkovič i po nalogu Bečir-paše odrubi im glavc 5 donese u Beograd te budu pokazane ustanicima. Ouda Bećir paša zahtje, da se ustanici razidjj i da prestanu ratovati. Knezovi pristanu na to jedino tako, ako od sad Turci budu stanovali u Srbiji samo po gradoviraa i đa Karadjordje bude srpski vladalac, a Srbi da priznadu tursku hegemoniju lih tako, što će sultanu plaćati danak. Sultan ne prihvati to, nego se riješi, da ponovno upotrebi silu protiv Srba, ali njegova vojska bude potučena tako, da je Afis-paša, Ijuto ranjen, sa ostatkom svoje vojske pobjegao natrag u Niš.

Pobjedonosni Srbi sazovu onda skupštinu u Borač pa izaberu državni savjet, koji če, u dogovoru sa vrhovnim voždom Karadjordjem, upravljati zemljom.

Razjareni sultan pošalje na to dvije još veće vojske, jednu s juga, a jednu sa zapada, ali Srbi ne samo da se nijesu poplašili, nego Karadjordje sa skupštine u Smederevu odgovori, da Srbi od sad ne će sultanu više plačati ni danak. Tada Srbi sakupe