Учитељ

438

А ако то неко наше друштво случајно има новаца оно траје мало дуже тј. онолико колико траје тога новца ; који оде на приређивање забава, концерата итд. Кад не стане: пара престане и рад управе и чланова тога друштва. По некад, и то ретко, нађе се неко да јавно запита шта је с тим друштвом и новцем, на које му нико не одговори, јер по нашим моралним појмовима таквим се кривцима не суди; они не одговарају за пропало друштво ни морално ни материјално. Деси се чак да се ти покретачи награде орденима или пажњом од стране министара, па сео тим „вредним људима“ води рачуна и они нагло напредују све на рачун своје хуманитарности и патриотизма. Код нас сва друштва почињу тако с помпом да падну у очи или се на покретаче њихове путем штампе скрене пажња. А

на свршетак, њихов бедни свршетак, сваки ћути као на најобичније ствари. __- Као што рекох ми у нашој малој Србији имамо

сразмерно према другим земљама много друштава. Поред осталих имамо и: „Друштво за чување народног здравља“.

То друштво по своме паметном и корисном циљу тре било би да буде једно и једино друштво и животно питање за нас у Србији, који смо нагло почели да болујемо и умиремо. Тако би требало да буде али на жалост није тако. Код нас је то још последња брига. Нас не плаши ни ужасна статистика умирања деце наше, нити статистика умрлих од туберколозе по варошима. Све ми равнодушно гледамо и не бранимо се да томе злу станемо на пут. А ко ће» Народ прост, мање културан да се помаже сам не уме, него у незнању пропада. А интелегенција има пречих ствари: води политику. А лекари: Шта се њих тиче њима је добро, они се на рачун ске те наше некултурности и лености наше интелигенције — нагло богате. Ми немамо си-

ромашних лекара и нећемо их имати још за 100 година.

Позната је ствар : како се лекари радују зарази а свеште-

ници умирању. Тако време они називају својом „сезоном“.