Филателиста

Kako to drugi vide 53

U članku *Balkan Aktuel” , Peter Hornung u časopisu “Sud-Ost Philatelie”, radne zajednice ARGE Jugoslawien ı zemalja naslednica, u broju od 31. maja opisuje marke UMNIK-a ızdate od strane Kušnerove administracije za Kosovo ı Metohiju ı daje podatke o njihovoj upotrebi na korespodenciji Za Inostranstvo. Istovremeno navodi članke o poštama pod ingerencijom JP PTT “Srbija” koje funkcionišu na Kosovu ı Metohiji u tom trenutku (13 pošta).

U članku se opisuje ı serija od devet maraka, verovatno štampanih u Italiji, prema „motivima maraka italijanske okupacije Crne Gore ız 1943. godine. Ove marke nisu oficijelne. U komentaru se ističe stav SFJ koji Je ove marke okarakterisao kao “privatnu špekulantsku mahinaciju na štetu sakupljača koja istovremeno predstavlja pokušaj destabilizacije zajedničke države Jugoslavije. Ove marke (kako se dalje navodi) doneli su na beogradsko tržište pojedini špekulanti radi sticanja materijalne dobiti na teret lakovernih sakupljača”. U istom pasusu, autor navodi ı stav SFJ da su marke UMNIKa nelegalne, nelegitimne ı prema tome bezvredne.. U članku se dalje sakupljači obaveštavaju da 1 su se na tržištu pojavile marke Jugoslavije, Mihel broj 2438/39 sa pretiskom “Srpska Pošta METOHIJA” koje su špekulativno izdanje na štetu sakupljača (uredništvu je poznato da je ovo špekulativno izdanje plod jednog od beogradskih “filatelista” nastalo zbog sticanja

materijalne koristi — u ovom slučaju iskorišćavanjem tragične sudbine srpskog naroda u Metohiji).

Michel Rundshau u jednom od svojih prolećnih brojeva obaveštava Javnost da su karneti pojedinih izdanja Jugoslavije, izuzev onih izdatih od strane ZJPTT, nezvanična privatna izdanja bez ikakve filatelističke vrednosti (oby;ašnjenje uredništva: U Beogradu su se na sastancima filatelista pojavili u toku ove i prošle godine “karneti” maraka Evropa CEPT i Zaštita prirode, nastali tako što su se u svakom “karnetu” našle obe vrednosti tih serija, trojac iz sredine malih araka sa ukrasnim poljem u sredini. Ovi “karneti” mogli su se izvorno naći samo kod jednog filateliste u klubu po ceni koja je bila petostruka od nominalne vrednosti maraka u njima).

(Preveo sa nemačkog i priredio za štampu dr Jovan Veličković)