Школски лист

53

стати евака сумнл за бо,.ио будућностБ наши школа. УчителБи ће одт. сада еве више и шзше радити оно, нашто су позвани, али пл дг нвиовога труда лко се може скрнћивати и кварити ако и мћстни евештеникБ неби са иатомЂ лгобава школу надгледао и око и1з св савино. Навластнто мораш престати свака она трвенн између свештемка и учителн, кол често иа саблазанв народа излазе. Много ила уеловип за болм будућностБ наши школа алч ова намт. се ввде као наинреча: Да се у заведениама богословнимт. т нредуготовничкимђ прописаие науке предаго цодпуно и озбилвио: Да се евЉдочбе о евршеиимг наукама даго са наивећомЂ савЂсти; Да ее званин било свештеничка, било учителвска, даго наипре болвима, и болн мгета болвима; Да се норедт. знана лко пази иа морално владанЂ и на ревноств; Да еу надгледанл честа и строга , са послФдип.ама правичнимг и користнимт.; Дч се тужбе сваке наистрожкв изелЂђуго и немарностБ, разкалашностБ или друго какво нреступл^нЂ строго а правично казни. И евештеиици и учителБа учвтелБН еу народа. Ние доста да су они енособни само. Они мораго бити образи сваке добродћтелви. Докђ они то небуду, будућностб наши школа може наиредовати , али у главноме ће свакадт. рамати. То накт,, да и едни и други буду епособни, да дужноста евое иепунаваго и да самимт, своимђ владанВмт. буду такође учителћи народу у свакоа добродВтелБИ, зависи одб онн, кои рукуго са заведенилма, у коима се и едни и други за званил свон прмпремаго, одђ они, коа нби и нбиовз дћла надгледаго. Разумне и честите свештенике и учател^ треба ли