Школски лист

411

Шнла на приловедка за младежБ и родителЂ. (Наставлђно.) Добра мати привикавала е кћерцу свош изђ малена кђ покорности и послушности. Дечјн своеволБностб — тако дшшлаше она — еств наивећа преиона напредованн нбиховогђ у добродЂтелБИ. Дете треба да се зарана навикне свош волш волби родителБСкои иокорити; ерг кое дете веће да слуша родителЂ, кое увекЂ види, како ће слушати Бога кога неможе видити. НапраситостБ, хогуалукЂ, и друге невалале наклоности мораш родителБи изђ срдца свое деце што ранхе изкореннвати, да изђ н1зга цвеће лепшегг и племенит1егЂ осећанн изникне. Ако е дакле Милана што желила, а то 1ои се н1е могло дозволити, — мати 106 е одма запретила да то ше слободао искати. Милана е ст> почетка, као и свако дете, покушавала ст. молоомђ и сђ сузама оно исплакати што е искала, али ее на скоро увери, да е речБ материна света, а сузе нЂне узалудне, и остави сасвимЂ таи невалнли обичаи. Мати е вбоизи свакш дант. давала прилику да се у покорносги и посдушности вечба, и да се учи свое желв и склоности побеђивати. Што е мати заповедила, то е Милана сб места учинити морала. Она ше емела ни цвећа ни воћа узабрати, докг 10и мати те то допустила. Али Икошн те марила за много забранБиванЂ, сђ коимђ гдекое матере децу свош муче. Она имађаше обичаи рећи: „Нема много заповестш, али ихђ валн точно и строго извршивати. Благш Богђ еамо е десетЂ заповестш дао, па кад г б 6 б 1 се сви лшди по нвима владали, то 6 бг мбх хоштђ овде на землБИ