Школски лист

390

те скоро отацг ил' мати умрла, кадт> тако плачешг дете мое?" Милана крост. плачБ одговори да 1ои е мати одавна умрла, а отацт. Јои се у врло бедномг станго налази: „Богђ нска му буде у помоћи. Него си Т1>1 дете мое врло меканога срдца, кадт. се тако брзо на плачв навести даешг!" рекне сужини. „6 стј> Мило — придода вратарт. — тм си врло меканогг срдца, неплачи, ерт> ти иначе нећу моћи оваи посао поверити. У осталомг Каеже, ово е девоиче врло добро. Тако смерну, тако вредну и послушну девоичицу тштг нисамв видио. Н се свагаи данг Богу молимг да се моа деца на нш угледаго, и да тако валнна буду као што е она. „Богђ милостивбн! нека те благослови дете мое — рекве сужнћш и пружа свош оковапу руку Милани Буди само и одеадт> свагда добра, послушна и вредна, па ћешг срећна бв1ти и отацт. ће твои доживити радостБ одђ тебе." „Да Богт. да!" — ецагоћи одгсвори Милана и полгоби десницу сужнога отца свпгђ оросивши го обилро своимђ сузама. Срећа што се вратарг јп « дуже кодг сужнога задржавао, ерг би се другчје Милана за цело бмла издала. (Продушиће се.)

Човек-в У храшу Божиемг. Наирадја бм онда у срдце човечие желио погледати, кадг са сво^омг сабраћомг у храму Божиемг Бнутраноств предг Свемогућимг отвори. Гдекон се безумна иолитва овде кђ небу уздигне, ал' нго смиреностБ у детипБСкотг иоверенго оду-