Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis, стр. 572

nS

ECT 9 y LECTIO XII. 22 terminationem 3mq ob metrum elidi nequit et, quod vel magis serioris linguae regulis repugnat, ne *mp quidem in श्रो mulari, sed retinenda est vocalis brevis * vel restituenda ; nan! saepenumero perperam "T posuerunt librarii. qua de re alio loco dicam. 7

Ed. Calc. in hac lectione. LIV disticha tantummodo numerat, totidem tamen, quot nos, versus exhibet. Error est in numero 8z bis posito.

70107

Dist. 1, a. zi! Hanc parüculam ad totam lectionem antecedentem refert vir clar. Lawaroirs, ]|. ] p- 250; - hae promens: »// est deux espéces d'adorateurs; les uns adorent Dieu comme invisible; — — cette idée est bien énoncée; mais lidée contraire ne s'y trouve quindiquée par le mot gà, sic, quil est alors nécessaire de commenter: QUI TE OBSERFÁANT SIC, ID EST, FVISIBILEM , UT SUPR4 APPARUISTI etc.« | Obstat. tamen. tum 18110 grammatica ium positio voculae; abest enim loneissime a rat et nemo non videbit, eam ad sme: esse trahendam; cum hoc vocabulo iungere si nolles, referenda esset more adverbii ad. ver bum पदुपाततते; ratio antem grammatica vetat, iungere pz rat eo sensu, ut slt te talem; hoc foret vem त्वां । Respicit va, ut recte viderunt scholiastae, finem lectionis: antecedentis, quo breviter indicatur vera dei (1 ratio, dist. 54 et 55. Qui deum ita colit, gm est (compara XI, 55. cum XII, 6.) et :mm (confer smpur त्वनन्यया XI, 54. cum भक्ताः XII, 1.); operibus talis homo numen colit. Aliud autem est cultorum genus, quod etiam eL zm est et sm, at colit deum contemplatione atque eius cognoscendi studio. (Vid. VIL, 17. «ut

S mem A Kn नाना TeüerTm venimrensma 0). Alterum -hoc genus quum Krish-

z