Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis, стр. 588

LECTIO XIV. -- गर

ET dilucula«. lungit itaque singula vocabula, quibus aut praemittitur aut adiicitar. Adde 82, 5. afar sq. semi »dexter ATQUE sinister (equus)«; 45, 1. get sae उत »Rudros 4rQUE .4dityos.« lungit etiam totas enunciationes, ut 20, 6. zd ci wd - ~ च्रकर्तं चतुर्‌ः। "etiam hanc pateram fecere quadripartitam« ; laudatum iam est aliud. eorum facinus Novum porro, quod per zcv adiicitur vocabulum aut enunciatum, disiunctive ponitur; quod cohaeret cum disiuncliva particulae z siguificatione. Sic Jügv. 95, 99. azrgat4दृद्रोद यदा S sane »quodve ego per vim feci, quodyve imprecatus sum, FEL quod mendacium füit«. sd per atque reddidit Roszxivs, minus recte, quum tota sententia disiunctiva sit. — Jahábh. L, cap. 195, १75६ 7219. कयं नोन भवतः्तरिवान्‌ व्राह््मएाूुत्‌ । »quomodo cognoscenuuis, utrum os milites siis 4X sacerdotes.« Praefigitur etiam voci disiungendae, ut Zitóp. II, d. 105. p. 101. JMrichehhak. p. 93. (Prácritica Sanscritice exhibeo): fes प्रोषनुत मावतः वा॥ ?eaput scindite vel interficite.« — Alternat cum ar eodem sensu; ex.gr. Mahábh. V, 99, 1. Vol IL. p. 190.

FT SHE GI SET Gm च संत्रय।

(1

_उताव्रलं ल्वा सं धाता प्रकुट्ते वग्नो ॥ ` उत व्ालाव पाणिरयं पपिडितायोत. वात्ततां । ददाति serm: पुरस्ताच्छकरमुचर्‌न्‌। ॥ Quo loco primum disiungitur per उत et amv, bonum, malumve; tum sequitur copula, iuvenem atque senem; tertio loco praemitütur zd, vel debilem, fortem(ve) ; ultimo denique disiungitur per T geminum, »aut puero sapientiam, aut sapienti puerüitatem.« 3mdt semper disiungit, ex. gr. Atgv. 11, 8. qa वस्य टातव उतवा सन्ति emt: i »cuius dona mille aut. etiam plura sunt.« Sic etiam 36, 15. 86, 3. et 47, 6. epa fzmna Cum notione disiuncüionis cohaerere videtur usus huius

particulae in formulis optativis et imperativis; nam disiunctio