Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis, стр. 593

988 BHAGAVAD -GITAE ,

लुद्धित्कन्धनवश्चेव इन्दियान्तरंकोटर्‌ः ५

नहाभूतविघ्रालच्च विषये; प्रव स्तया ।

धमाधर्सुयुष्पश्च सुखटृःलफल्नोटयः ॥

अ्रज्ाल्यः लव्रन्रतान्ा व्रह्व्रुत्त सनातनः ॥

टरतदरूघ्र्यवनं चव ब्रह्माचति सान्तिवत्‌ ॥

ट्तच्छित्ना च मिंच्चा. च ज्ञानेन पह्मानिना ।

ततश्चात्नगत्तिं प्राप्य तस्नात्नावर्तते पुनः ५ दत्वादवः (स्मृतयः) ॥ Id est: Perennis istà Bnanmawis arbor oritur e radice (principi) mom manifestati , eiusque favore expanditur ; truncus eius e mente consistit, sensus cavitatem efficiunt interiorem; tanquam eius rami expansa sunt rerum. elementa, res sensiles folia eius sunt; floribus crebris quasi, probitate . atque iniquitate uberrima est tanquam fruges progignit. voluptates atque dolores; animantium omnium ea DBrahmanis arbor perennis vitam sustentat. Hac arbore quae efficitur Brahmanis silva, eam peragrat Brahmá testi

similis. Optimo COS27HÍLOTHS Cnse qui scindit eam atque findit, deinde viam obtinet spiritalem et ab isto loco nunquam reertiur.« "m

Serioris licet aetatis sit posterior hie locus, qua de re a nemine harum rerum perito dubitatum iri arbitror, null tamen, eo conünentur, quae a simpliciori illo loco priori aliena sunt atque satis evictum est, a veteribus Indorum |sapienübus usurpatam fuisse imaginem fici illius mirificae ad designandam rerum existentium universitatem sive mundum. Mirari itaque non debemus, si eodem sensu locum nostrum interpretaü sunt scholiastae ; ita suadebat manifesta locorum vetustiorum quae apud nostrum cernitur, imitatio. Obstat tamen, cur minus scholiastas sequamur, quod dist. 1, d. legitur: »qui hane (ficam) novit, is /Jibrorum sacrorum. gnarus est« — Quibus verbis, uti me monuit Scnrzazrivs,

gnificari videtur sequenübus versibus non descriptam fuisse