Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

INDEX NOMINUM PROPRIORUM. 985

सव्यसाचिन्‌ m. cognomen Arjunae. Bh. G. XI, 33. (Ita dictus quia etiam sinistra manu arcum tendere potuit. cf. 47. B. V, 44, 1386: zit ये दक्तिणौ पाणी गाण्डीवस्य विकर्षो । तेन देवमनुष्येषु सव्यलाचोति मां विदृः॥ ^+ सव्य , 19९5, € साचिन्‌, 0९ प्प tatum, curvans, a rad. s coniungi, sociari. Vid. WzsrEnGAAnDH rad. p. 104. cf. zrf&, adv. curve, et af f conlunctio, ap. Wirs. s. v.v. sq itaque valet curvando iungere fines rei cuiusdam, quod fit in arcu tendendo.)

तहदेव m. quintus Pánduidarum, natu minimus, omnium pulcerrimus, matre Mádri, patre Dasra, Acvine iuniori. Bh. G. L 16. (Cf s. v. mmu. A ug, simul et Za, deus; deo consociatus; num deo similis?)

"Um m. oceani deus, diversus a Varuna deo aquarum. Bh. G. X, 94. (Origo nominis obscura est; derivant Indi a Sagara rege Ayódhyae, addita fabula, quae legitur Zim. I, 40. seqq. Zishnup. p.379.)

"fcr m. 1) ratiocinatio. 2) schola philosophica ita dicta. Bh. G. II, 39. V, 4. 5. XVIIT, 13. — m. fn. ad hanc docirinam pertünens. Bh. G. III, 3. XIII, 94. (Adiect. a zer (si -- cut), computatio, ratiocinatio.)

«mats m. heros, filius Satyakae, assecla Krishnae, alias Yuyudhámas. q. v. c£. Bh. G. I, 17.

साध्य m. cf fe. Bh. G. XI, 99.

urCI n. Tertius Védus ita dictus, cui sanctilas maxima attribuitar. Bh. G, IX, 17. X,99. 35. (cf. Cozznn. Zss.I, 79. Derivant grammatici a *T, delere, peccata studio eius atque recitatione deleri asserentes. Colebr. ]. ]. Quod prorsus falsum est. «rmrT significat modulationem vocis, quae tum in canendo, tum in recitando obtinet; postremum in titulo Sámavédi explicando tenendum est; is enim non canitur, sed recitatur. cf. Corzsn. 1. l. p. 91. Exempla multa af-

ferre possim, paucis satisfaciam. 77. Dh. VIT, 43, 1789. Vol.