Kitab pĕmbatjaän : bagi anak-anak sĕkola jang dipindahkan kapada bĕhasa mĕlajoe

55

noedjoe ka kota. Tatkala ija soedah dekat akan pintoegerbang kota itoe, ada andjing jang maoe menggigit akan saorang anak laki-laki jang tengah berdjalan-djalan. Anak itoe amat mendjerit, takoet sakali akan andjing itoe. 'Kabttoelan kakak soedah d&kat, laloe menggahkan andjing, melindoengi anak itoe, sambil mtmoekoel akan andjing dengan pajoeng jang di tangannja. Maka andjing itoe, soekoer! k&na kapalanja, troes mati.

Maka anak itoe btsar soeka tjitanja, laloe mEngampiri orang toewa itoe, bilang banjak tarima kaseh. Apabila anak itoe Iebih hampir akan dija, maka dilihatnja pajoeng itoe bersaroepa dengan pajoeng bapanja. Maka tjengang-tjsnganglah anak itoe dan berkata: , Heran! itoe pajoeng roepanja pajoeng bapa?”

Ditanja kakak. ,He anak, apa @ngkau anak orang kaja jang gedoengnja dekat dengan aloen-aloen itoe ?”

Djawab anak itoe: , Betoel sehaja anak orang itoe! Disana roemah bapakoe. Tatapi bilang kapadakoe: apa itoe pajoeng boekan bapa poenja?”

Djawab,kakak itoe. ,Soenggoeh itoelah pajoeng bapamoe: sakarang kombalikanlah dija kapada bapamoe, dan katakanlah akan dija: 'Toekan Allah soedah memberi berkat, soedah membalas hal memindjam pajoeng kapada orang toewa itoes kaloe kiranja tiada pajoeng di tangannja, nistjaja Engkau k&na tjilaka besar, digigit oleh andjing gila.”