Nova Evropa

zakona o taksama od 27. juna 1921, iako ovo — ро пагедјепји Ustava — pripada jedino i samo Zakonodavnome Odboru, proširivši naredjenja toga privremenog zakona i na taksene predmete koji su postojali prije 1, septembra 1921. Generalnoj Direkciji posrednih poreza, kao odjeljenju Ministarstva Finansija pripada doduše pravo, u smisla člana 16, br, 3, »Uredbe o organizaciji Ministarstva Finansija« (od 25. februara 1919 br, 14, »Službenih Novina«), da sprema i izradjuje potrebne zakonske predloge za nove zakone, i izmjene u dosadanjim zakonima, dakle zakonodavna inicijativa; a na osnovu br, 4, istođa člana pripada joj i egzekutiva, — ali nikako i nikada 1legislativa, koja je do Ustava »via facti« bila u rukama Ministarskog Savjeta, dočim je po izglasanom Ustavu {a na osnovu 80, člana njegova) pridržana Narodnoj Skupštini,

Iz uporedjenja sadržine prvobitnog tarilalnog broja 10, zakona o taksama {od 31, marta 1921), i sadržine tarifalnog broja 10, istoga zakona kako je bio izmjenjen, dopunjen, i proširen (članom 10, priугетепоб »zakona o državnoj irošarini, taksama i pristojbama«), proizlazi nesamo da zakonodavac nije htio proširiti taksu iz tog tarimog broja i na dionička društva osnovana prije 1. septembra 1921, već. naproliv da je to proširenje naročito isključio, Netom navedena napomena br, 2 glasi ovako : »Taksa ova naplatiće se u roku od 30 dana i od onih društava koja postoje u vremenu stupanja u život ovoga zakona, ako dosada nisu nikakovu taksu platili«, Novi tarifni broj 10, ima napomene pod br, I, fi, III, i IV, ali nijedna od njih ne usvaja naredjenja iz napomene br, 2 starog tarifnog broja 10; štaviše, napomena br, 1. novog tarimog broja izrijekom predvidja slučaj stapanja dvaju dioničkih društava osnovanih prije 1, septembra 1921 u samo jedno društvo poslije toga dana, te za sami taj slučaj [{u kojem iz dvaju društava koja su postojala prije 1, septembra 1921 postaje poslije toga dana novo jedno društvo) odredjuje, da će se naplaliii taksa po novim propisima, ako prvobitna društva pri svome osnuiku nisu podmirila faksu prema ranijim propisima, Da je dakle zakonodavac htio primijeniti te nove propise na sva društva koja su starija od 1, septembra 1921, bio bi on to učinio usvojivši napomenu br, 2 ranijeg tarifnog broja 10, a ne bi bio ograničio primjenu novog tarilneg broja samo na netom spomenuti u zakonu izrijekom navedeni stanoviti slučaj, Isto tako ni »Takseni i pristojbinski pravilnik« od 20, jula 1921 (br, 167 »Službenih Novina«), — koji si inače dozvoljava nekolike jake »licentiae poeticae« i dolazi u otvoreni sukob sa postojećim z ak onima, — ne sadrži niti jedne riječi, koja bi opravdavala retroaktivnu primjenu privremenog zakona u pravcu o kojemu je riječ, iako posvećuje tarilnom br, 10 čitav jedan član sa 18 tačaka,

Prema tome, riješenje Generalne Direkcije posrednih poreza od 10. novembra 1921 (broj 17163—

1921) nije osnovano na zakonu, te mu sec ima Doroeći zakonska snadča,

Dr. Hugo Werb.

49