Nova Evropa
tražiti Dalmaciju. Docnije je predavao: »O srpskoj kampanji«„ »O srpskim težnjama«, »O Srbijinu mjestu u Ratu«, »O govoru kralja Petra vojnicima«, »O duhu Srbije«, Njegovo predavanje: »Srbija od jučer, od danas, ı od sutra« {[»Serbia yesterday, to-day, and to-morrow«) štampa se u formi brošure u 25,000 primjeraka i čita u 10,000 osnovnih škola Velike Britanije na Vidov-dan godine 1916, sa pozivom britanskoj djeci da doprinesu: dar za srpsku djecu, ({Sabralo se 13,000 funata sterlinga, s kojim su novcem podignuti domovi za srpsku siročad nakon oslobodjenja.) »Odbor za Proslavu Kosovskog Dana« (»The Kossovo-Day Committee«), kojemu Je duša Dr, Siton-Vatson, štampa brošuru »Kossovo 1389—1919« {sa predavanjima Dra, Tihomira Gjorgjevića i Vojislava M. Jovanovića), a Vatsonova brošura s prevodima 20 srpskih narodnih pjesama i »Srbijin rat za oslobodjenje« (»Serbia's War of Liberation«) razasuta je tada širom Britanije u 50,000 primjeraka.
Tokom Rata Dr, Vatson preveo je i lijepi vijenac naših narodnih pjesama na engleski jezik, vjemo i pažljivo kao niko: drugi, besumnje stoga što tako dobro pozna naš jezik i našu dušu, i što se je u mladjim danima i sam okušao u pjevanju, On: ima učešća i u sabiranju u Velikoj Britaniji biranih knjida za: opljačkanu Univerzitetsku Knjižnicu u Beogradu. A dobrim dijelom njegova je zasluga i što su »Bolnice Škofskih Žena« došle u Srbiju, čija velika djela milosrdja srpski vojnici i jugoslovenski dobrovoljci nikada neće zaboraviti,
Za vrijeme sklapanja mira u Parizu naš je narod u londonskom »Times«-u i u »New Europe« imao dva najača, dva najautoritativnija, branioca svojih prava pred kulturnim svijetom, proliv nepravednih talijanskih prohtjeva, Stid i Vatson ne prestaju da sa interesom i simpatijom prate život naše mlade države i u spoljnoj i u unutrašnjoj politici, Siton-Vatson se toliko osjeća »паб«, da on piše i govori o svim našim važnim pitanjima kao da: je rodjeni Jugoslovenin, Njegovo se stanovište u našem narodnom: pitanju saglašuje sa mislima svih velikih i iskrenih stvaralaca jugoslovenske nacije, i mrtvih i živih, Jugoslavija može da bude jaka, sredjena, i napredna država samo na osnovi ravnopravnosti svih svojih sinova, Srbohrvata i Slovenaca, Ona ne smije biti zemlja ni srpske hegemonije ni plemenske pocijepanosti, Sve što је zastarjelo, orijentalno, i separatističko, treba ukloniti, te izgradjivati državu prema zahtjevima savremene kulture i društvene pravde, U tome je ono pravo Jugoslovenstvo, koje uvjetuje sreću i neometan razvitak celokupnog našeg naroda, Ni Pašićevo orijentalstvo i velikosrpstvo, ni Radićev separatizam i republikanizam, već ideja narodne solidarnosti, koja se u praksi ispoljava tako da se narod ne dijeli po vjeri i plemenima već po
45