Nova Evropa

Фа ovo držanje svojih suđradjana Tomazeo je zastalno znao; a da mu je Pulić bio erijatelj, prema kojemu је gojio ено poštovanje, o tome imamo dokaza u pismima, a s kojim se dopisuje do žadnjeg časa svoda života [zadnje pismo je od 25. aprila 1874); i to nesamo da raspravlja o religiji, filozofiji, i КкпуХеупозн, хеб 1 о političkim pitanjima, Pulić Je bio proglašem zaslužnim članom Damteove Škole u Napulju, i članom osnivateljem partenopejskog promicateljnog kružoka »Giambattista Vico«, o čemu imamo još diplome, te ga je i kao takova poznavao Tomazeo,. Znajući Tomazeo, kako je od Austrijske Vlade Pulić prognam najprije u Trenf, a zatim kako

Ba se neće ni za Dubrovačkog Biskupa, te kako je uopće

teška borba ljudi koji politički misle kao Pulić, upravio mu je pismo ovoš sadržaja, po Novoj Godini 1874, dakle na četiri mjeseca prije smrti:

___C._ P. ((Garo Prulech),

Ella puo credere che per le Feste e il nuov' anno sli auguri miei non potevano escludere dalle sue consolazioni la Vita, quanto pit si potesse lieta, dalla sua cara madre. Non mi fa meraviglia quel che Ella del nosfro paese disgraziato mi narra, I nuovi mali non sono medicina авћ апнсћ;; та зртесапо е соттотрапо quel ch auvanzava dell anfico vigore. ОПте le infenzioni e confro le лепота 4: сојого све gsridano se essere futto il paese, Dio avrd misericordia alla nazione Vera, che non rea, patisce; ma cofesfo non Č nč merito ne gloria a chi del farla patire si vanfa. Preghiamo e neli angusto cerchio in cui ciascuno si frova, con umile infalicata fiducia operiamo, M' avuerta di quando gli esemplari verrano;. e fre, di grazia, ne mandi alla Signora Efelinda Avancini di Pergine,

Suo ob: Tommaseo, s, m, Nel di di S. Lorenzo Giaustiniani Ет, 74")

7) Pismo glasi u prijevodu: D, P, (Dragi Puliću]},

Vi možete vjerovati da za Svece i novu godinu moje čestitke ne mogahu isključiti medju Vašim utjehama Život, što veseliji, Vaše drage majke, Ne čudi me ono što mi Vi pripovjedate o našem nesrećnom kraju, Nova zla nijesu lijeci za stara zla, nedo rasipaju i korumpiraju ono što je još preostajalo od stare hrabrosti, Preko namjera i proti namjera onin koji viču da su cijela zemlja, Bog će imati milosrdja prema ртауоте патоди, Код — пекму — trpi, a to nije ni zasluča ni slava za опоба Кој зе ћуазја да ба čini trpjeti, Molimo, i u uskome krugu, u kojemu se svali od nas nalazi, poniznim neumornim uvjerenjem radimo, Javite mi kad će doći primjerci, pa tri, učinite mi ljubav, pošaljite 651: Etelindi Avančini iz Perdjina,

Vama obvezani Tommaseo, s. r,

18