Nova Evropa

pitanja. Osim toda, ekonomska literatura više tretira specilično naše probleme, pa se ovom našom knjigom mora pozabaviti ı onaj koji inače daje prednost stranim jezicima, Tako smo, za posljednje ddvije-tri godme, dobili čitav mz lImjiga koje tretiraju ekonomske probleme, Tu ima, dabogme, i prevod4 iz strane literature, a poimence knjiga sa socijalnom tendencijom. U svakom slučaju, iz pojave da se u najnovije vrijeme izdalo kod nas toliko ekonomskih knjiga — originalnih ı prevedenih — možemo zaključiti da ima za njih dovoljno interesenata, a to Je jedna povoljna konstatacija. Red je stoga da se bar kod nekoliko od ovih ekonomskih djela malo zadržimo. Držaćemo se onoda što spada skupa.

Dr. Momir Glomazić: »Istorija Državne hipotekarne banke 1862—1932« (Beograd, 1934);

Dr, Nikola Gaćeša: »Poštanska štedionica Kraljevine Jugčoslavije« (Zagreb, 1934).

Državni novčani zavodi zauzimaju u našoj kreditnoj organizaciji vidno mijesto, pa Je čudo što dosada nismo imali knjide koja bi prikazala njihovu organizaciju ı njihov rad. Što se liče Втгаупе Hipoetekarne Banke i Poštanske štedionice, ta je praznina danas popunjena, ı to dobro popunjena, jer 1 radnja Dra. Glomazića ı radmja Dra. Gaćeše zaslužuju svaku pohvalu. Dr, Glomazić posvećuje Slavnu pažnju istoriji Državne Hipotekarne Banke, odnosno mjema preteče (»Uprava Fondova Kraljevine Srbije«), koja postoji već sedamdesetipet godina, dok je mstitucija Poštanske Štedionice kod nas mnovijeća datuma, pa Je i težište prikazivamja u mnjemu današnjem poslovanju.

Pored istorijata Državne Hipotekarne Banke, Dr. Glomazić daje i prikaz hipotekarnog kredita uopće, a napose kod nas. Pojedini dijelovi naše države razvijali su se u različitim ekonomskim i političkim prilikama, što se Jasno ogleda i na razvitku hipotekarnog kredita, i to nesamo u pogledu krajeva bivše Austro-Udarske i Srbije, odnosno Crnegore, nego i iZmedju samih pojedinih naših krajeva bivše Monarhije; organizacija hipotekamog kredita u Dalmaciji i Sloveniji, naprimjer, bila je sasvim druga nego u Hrvatskoj i Vojvodini {na jednoj strani, šotovo monopol Javno-pravnih novčanih ustanova, a na Атибој isključiva organizacija privatnog kapitala). I današnje poslovanje Državne Hipotekarne Banke prikazano je veoma Jasno, bez velikog i izlišnog citiranja propisa, statuta, i uredaba Које obično kvare tačan i razumljiv pregled. Pisac ne ulazi dublje u pitanje buduće organizacije našeg hipotekarnog kredita, centralizacije ili decemtralizacije, koncentracije u rukama јаупоpravnih ili akcijonarskih novčanih zavod, i tome slično; jedino fraži veću samostalnost u vodjeniu Banke, tojest njenu

456