Nova Evropa
Glavni cilj Velsova puta bio je, da posjeti Staljina, On mu je prišao s izvjesnim predrasudama i nepovjeremjem, Zamišljao ga je kao rezervisana i egocentrična јапанка, Као Етероспа despota ! геупозпа monopolizatora sile. Očekivao је da će se sresti s neumoljivim, tvrdim, i doktrinarnim čovjekom. Pa ipak, morao je priznati u sebi da Staljin ne može biti samo tiranin i tlačitelj, jer su se pod njećovom upravom prilike u Rusiji pobolišavale. lako je vrlo kritički i s rezervom primao vijesti o uspjehu »Pjatiljetke«, ipak je u njemu raslo uvjerenje da je to uglavnom bio uspješan pothvat, I tako je polako dolazio do zaključka da, iako je možda Staljin neprijatan čovjek, njegova imteligencija mora da izlazi daleko iz okvira dogmatičnosti, i da on na mnoge stvari mora nužno dledati onako kako i on sam na njih бледа.
Kad se Vels suočio sa Staljinom, iščezle su sve predstave koje je on ranije u sebi o njemu bio stvorio, »On je«, veli Vels u svojoj knjizi, »jedan od onih ljudi koji se ma fotografiji ili poriretu pretvaraju u sasvim neku drugu osobu. Nije ga lako opisati, i u mnogim opisima pretjerava se o njegovu mračnom raspoloženju i miru. Njegova ograničena društvenost i njegova jednostavnost čine ба neshvatljivim onima koji su svjesno neiskreni, i izlažu ga najnevjerojatnijim izmišljotinama potajnog ogovaranja.,. On je majiskrenij, najpravičmiji, i najpošteniji čovjek koga sam ikad upoznao, i ovim odlikama on ima da zahvali svoj ogromni i neosporivi utjecaj u Rusiji, Prije nego što sam ga vidio, mislio sam da se njegov položaj osniva na strahu koji ulijeva, ali sada znam da on svoj položaj duguje činjenici, da se njega niko me boji i da svi u njega бједаји 5 ромјетепјет.«
Koliko Vels s jedne strane hvali karakterne osobine Staljinove, toliko se s druge nepovoljno izražava o njegovoj dogтаНспоз!. Zanimljivo je u tom pogledu рогедјепје Које роvlači izmedju nječa i Ljenjina, »Ljenjin«, veli on, »bio je odista zasićen marksističkom frazeologijom, ali je tom frazeologijom vladao potpuno. On je znao da joj dade nova značenja i da je upotrebljava u svoje vlastite svrhe, Staljmov um je, medjutim, »dresiran«, dresiran u doktrmama Ljenjina i Marksa, isto onako, kao što su dresirane one guvernantske бјауе britanskos Foreign Office-a i diplomatske službe, o kojima sam se već često nepovoljno izrazio. Kao i oni, i Staljin je neelastičan. Njegov intelekt je prestao da se razvija u onoj tački do koje je Ljenjin došao kad je preudesio Marksovu doktrinu. Njegov mozag nije slobodam ni impulzivan, a nije ni znanstveno organizovan; to je ljenjmsko-marksistički гештап тохаб, Роnekad mi se činilo da se kreće u pravcu u kojem sam Ja želio da se kreće, ali čim bi osjetio da mu izmiče tle pod nogama, odmah bi se grčevito dohvatio meke vremenom posvećene
49