Opuscules et fragments inédits de Leibniz : extraits des manuscrits de la Bibliothèque royale de Hanovre

RATIO 577

Dicendum ergo generalius Rationem eandem dici cum duæ quantitates Mar. IIL,B,18,b. homogeneæ una ex alia sine tertiæ ipsis homogeneæ interventu eodem modo determinantur ‘. Hinc ratio estnumerus A B C quo exprimitur una quantitas posito alteram esse unitatem. Seu rationes sunt directe ut antecedentes eodem posito consequente, vel reciproce ut consequentes eodem posito D E F

. >. . ne - . 4 c antecedente. Sit ratio 5 © alia ratio p it} ad ; ua ad c.

…. _ . D . b . bb Sit ratio - et alia -, erit - ad - utc ad 4. a c 4 €

Mars., III, B, 10. Marx. II, B, 10.

Tnvenire tres numeros ut duorum quorumlibet summa et differentia sint quadrali.

1 April. 1676.

Leibniz fait ici usage des signes ambigus de sa Méthode de l'Universalité?. Maru., IV, 1,0.

Marx., IV, 1, a. Septembr. 1674. Aequatio quadratica Guerum incognitarum in numeris exequenda. D En marge de la 2° feuille : ! METHODUS GENERALISSIMA SOLVENDI PROBLEMATA NUMERORUM IN

INTEGRIS, modo id fieri possit ea solutione quæ jam habetur in fractis. i Inveni 10°° Septembris 1674 Parisiis. }

à 1. CE Marx, I, 9, f; 26, a. 2. Le même problème est traité dans les fragments Martu., II, À, 16, 30

INÉDITS DE LEIBNIZ. 37