Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

EN LIBRVM IL ENNEAD. PRIMAE : 9

frcanimus $eo fit femilis, vs fi quis animum [ic affectum penitus jntrofpexerit, opinaturas fit, deum protines [e videa

τα

1111

re. Tu verb in boc capitulo, quod legis Meliori noftro, id eSE,rationi: potes etaim legere, meliori quodam, id efl ve] melierem opinionem introducendo, vel virtute fuperioris ita proficiendo. tem vbi ait: Totum Dei boc ftt, id eT, talis ania mi conftitutio, uel fit tota dininitas atque conucr[o, vel ad deum tota pertineat. Eadem [epe apud lotinum oratio, (quod Porphyrius confitetur) plures eque fenfus admittit.

Intelligere fecundum 'analogiam quandam de intelle&u diuino dicitur;atque de animo. Item agitur & de fermone, feu verbo invoce, in animo,in mente.

À A Col ciuiles virtutes in tertio libri capite maiores ag greditur,definit4, proprié quidem purgatorias, communiter an tem yua cum bis, virtutes etiam animi iam purgati. O[lendens interea ciiles dici potius debere di[Pofitiones ad vire tutem , quim virtutes: femilitérque per illas ad [emilitudinem nos diuina di[poni potius & parari, quam effici fimiles. (Preterta neque bas quidem e[Je ult in Deo, quoniam affectiones &' qualitates, [iue ve[Htutiones quedam anime fmt; qualia in deo effe ποπ pojóint.Rur[us prudentiam aqua ducuntur, effe intelligentiam quandam in difcurftone po fitam temporali, qualis apud deum intelligentia e[fe nequeat. Z'wm'vero tam deum quàm animam communi quadam appellatione intelligere dicimus, neque id quideus appellatione duntaxat eequiuuta., yel fortuita, velininimé competenti, nequerar[us vuiuoca ratione, per quam eadem, yel [pecie vel genere fit vtriu[que intellizentie definitio , [ed ea videlicet conditione, quoniam intelligentia bec tn animo velut pofterius aliquid 9 imago fit atque feruatur ab ina tellizentia dei velut exemplari fuperius admodum con[Hituto, ad quod etiam repre[entanio refertur , que [aue condis tio folet analogica nowinari. Comparat deinde analogie modo bunc in modum: Sicut fe babet fermo m vote ad [ermoa nem, vt ita dicam, inmanimo, frc ez" fermo in animo qualifeunque fit ad fermonem, vt ita loquar, in. mente. Potes verà tu ybi fermonem dicimus, rationem quoque verbimque dicere. verbum boc in voce imago efL, eg interpres verbi quad ef? in animo: verbum animi imago € interpres verbi ipfrus in mente.mentem denique Plotints alibi dicit, effe imae inem verbímque dei, quem etiam appellat mentis & intelligentie patrem-«Hiic [anc atque atque Origenes, ey vt arbitror, ytriuque preceptor monita intelle&tumdiuinum, filiumque fic fe babere ad patrem deum, id e/L, ad iz pfum bouum existimabant, Jrcut lumen ad lucem. Spiritum quoque, id ef] mundi vitam frc ad intelle&tum , ficut fe babet calor ad lumen. Iam verà etfs inter bos tres efentialem quandam differentiam afferre videntur ,in ceteris taa

men tantam in eis nitate e[fe probant, vt nulla pojiit fugularior cogitari. Hattenus pbilofopborum, ea praefertim tem.

peftate, ingenia proce[ferunt. fed borum indicium ad [aniforum deinde Patrum cenaliareferendum. Verum ita iam capitalum concludamus.Seramo in voce indiget aere, quo animi | fermo mon indiget. Item in plures diuiditur partes, lon. gisráqnetempora quim animi fermo: ip[e veri fermo animi tranfigitur tempore. Mentis autem fermo, fiue ratio, [es

yerbum tempore nullo difIrabitur. Item ratio bec fiue notio mentis fepe per ynam formam attimque ynum implet: .

quod animi (ermo fiue ratiocinatio per formas atti|que plures peragere cogitur. Denique ipfum bonum omues iam for me c intellisentie limites (upereminet: ex quibus apparet a multitudine atque indigentia gradatim ad Ynitatem [ufficientiémque maiorem deinceps maiorémque procedi.

Anima nequeeftipfum bonum neque ipm quod dicitur proprie boniforme. Item quibus gradibus participentur idez. Rurfus probatio idearum , & dediuinitateanimz. Et quomodo forme rerum funt in mente diuina, quomodo in noftra, quomodo in ratione atque imaginatione.

Avirtutibus que purgant adbuc, ad illas que im animo funt purgato, iau tranfiturts, ait ip[rem puritatis effectis effe purgationis fmem, bá[que Virtutes tanquam fines effe do , [ummimque gradum Yirtutis bumane ac precipuum proximimque diuine rmilitudinis fu[ceptaculum, Neque enim puritas bec per purgationis vaini[terium. restituta ip[um est anime benum.non enim feip[o contentus e? anims tanquam fine, cium. babuerit aliunde princi pium. Nempe natura bec que per purgationem e$t ab alienis &g* malis iam liberata, bonum ip[um efe non poteft:alion quin non fuiffet: obuoxia malo. Quin etiam neque et ip[um, quod dicitur à Platonicis Boniforme:illud enim cb quod primo femper eque boni ipfuus e$t particeps.matura vera biu[modi purgationis egena non eque emper, ideéque nec pria mà eff oui particeps. Ordo p bonorum ab eis que yelnon femper , vel mon equaliter boni participant, ad illud quod femper equé participat, ab boc tandem ad ipfum fempliciter per fe bonum nullius participatione bonum nece[farià férgit. Sicigiturab anima ad intellezum, ab boc ad ipfum bonum fit afcen[us: ficut à formis caducis que ab elementae limateria participantur inequaliter, €? aliquando ad formas que in celesti materia [emper que eique e ab illis denique ad formas a[cenditur, que in celo intelle&uali, non per participationem aliquam funt in. alio, [ed ia bfum iam funt intelle&tuale celum, frmplex ez uniforme, ac pariter omniforme. Prima tamen & equa ey [empiterna participatione bonum,quod ez proprio dicitur boniforme, bonique ipfis [blendor eternua. Cim enim effetlus à cati fa primi frmilior, deinde paulatim. prodeat dilfimilior, merit? ab ipfo bono frmplici eternáque prins dependet, quod femper eius equé eft particeps, deinde quod inequaliter aliquando particeps. ΤΗ verà renificat diuimitatem anime, ybi ait : Malum anime e$b alienis, id eff caducis barere: bonum verà adbeerere domesticis atque cognatis. Cum igitur bonum, id e[L, vita libera pa[tionibus, «* integra veritas, vigor folidus , plenum gaudium , Dur contingat animo, quando diuinis adberet: conftat eum inde proximé natum.Hine illud, Mibi verà adberere deo bonum est. 1a yero, cium animus fola purgatione, id ef, in maturam [uam re[titutione [ubità conuertatur ad i fum bonum , c fola conerfione fubità potiatur, patet naturam eius efe diuinam. Profe&à ey nofler animus yebementius ad bonum affe citur quàm ad verum: Verum enim appetit tanquam bonum, es ipfum bonum potentius est quam verum : cim eg i £a pate[Tas ad bonum pertineat potius quàm.ad verum. Cum igitur animus di[cuffis quandoque errorum caufis veri fubita cenfequatur, minzirum ez purgatus à malis [fequitur continu) bonum. Post bec ait, Ipfam puri iam animi ad ápfum bonum conuerfionem, effe virtutem anime , id e$t, virtutis gradum tertium animo purificato couuenientem.

ubdit, multi magis virtutem. e[e quod animts ex conuerfione cofequitur : virtutem iam fignificat: exemplarem, ad

La d

l————

—