Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi, стр. 710

672 PLOTINI

fentiret, pateretin ea malum. Sentiret enim resillafe à feipfaiam procul abijffe: Vnums quodque fané non aliud expetit, fed ferpfum. Progreffusautem ad externa factus vel vanus eít, vel certé coactus. Praecipue veró et vnüquodq;; non quádo fitimultum; aut magnü, fed quarido fuijpfius exiftit : fui vero ipfius eft, quando folum fibimetanuuir. Quod auté appetit fic fieri magnü, ignorat quid reuera fit magnum, feftinatd: quo non expedit,fed extra prorumpit. Ad fe auté vergere, eftintus sísidué permanere:teftatur id precipué quod efficitur magnitudine. Si enim extra protraz hitur,adeó vt vnaqueq; partium ipfius exiftat, fingulz quidé partes erüt, fed non ipíü proprié quodab initio . Sin vero ipf, oportet partes omnesad vnu uerti, adeo vt illud exiftat quando quoquo modo vnàü eft, non quádo magnum: quamobrem propter ipfam magnitudinem, & quátum eftin ea à feipfo difperditur. Quatenus auté habet vnu, habet quoq; feipíü, veruntamen vniuerfü magnum elt & pulchrum : fed iccirco pulchrü eft,quoniam non elt permiffum ad infiniraté prorfus effugere, fed eft vnitate comprehenfum. lam vero pulchrü eft nó magnitudine quide ipfa, fed potius pulchritudine: a:qui ideirco indiguit pulchritudine;quia factum eft magnuim.

ENNEA D. nam eftin magnitudine mali? Profe&ó fi perz A. detyàóy vg use Da à d cO eve,

C

VIE

2 a» ed $αυτᾶ 39 φενόµενον.ὰὶ ὠθφισώμενον εἰς τε ποῤ ῥω,]ο ανετο.ἔκαεσν 99 κ ὤλλο, a eu t n T6 5 d έξω πορέα, μάταιος . ἡ ἀναγκαία. μαλλον θέσιν ἔκασον, Ἠχ, ὅτειν γένηται πολὺ "MESA. AN ὅταν ἑαυτε ή. ἑαυτῇ ὃ εεσὶ.σέος QUT VEVEUX 6.1] 3 ἔφεσις ἡ σζὲς]οὕτως µέρο, ἀγνοξβί]ος εσῖ, τὸ dV o6 £22. C ado d oves So ὃ δειιάλλα σεὸς τὸ έζω. 705) eec αὐτί. τὸ ενdoy ld μαητύρχον δε τὸ γενόµενον µεγε-ει, εἰ μεν ἀπηρτημέν ονιὼς ἔκασον ]ῶν epa erg ei

ο -3 y 2 2c DIEA et DE ναι, ἐκέίνα εἶναι ἔκασο,. οιλλ Ἡκ Χ αὐτὸ τὸ εὖ κλυτὸ

um mci Duet Φσζος εν ὠσε εινα QUU T6 OTZV vga] y ETE εν µη µε 92 ή γίνεται ηρήννω δια μεντὸ µεγεθος (ά οσον ἐπὶτῷ µεγέθειιαπολλύμενον αὐτθ.ὅτι δε εχει ἓν έχει ἑαυτὸ. C μὴν τὸ πᾶν,μέρα ῥκαλον. 3] 6T» SX ἀφαφη Φυγᾶν εἰς πω ἀπειρίανιάλλα, σσεριελήΦφ βη εν καλὸν τῶ pia aaa τῷ παλῷ x, id ers τὰ καλδιῦτι ἐγένετο µερα- £76i £930 OV TH Tb,0T 9 L6 506 TIT TG) OX. 7L TEpim edozpov. C Ert t quinos UA 18 mA, Eπι πολυ δὲ δ εόμενον κόδμα:μᾶλλον οιμὸ ὄκοσ μον τὸ μέρα ΚΟ) μᾶλλον GA Qr por.

Quandoquidem (i hocforet ab ipfapulchritudine deltitutü,, quatenus magni eft eatenus appas ruiffet & turps&jatq; ita hoc ipfum magnum pülchritudinis materia elt, quoniam multü eft quod indiget ornamento.Itaque quod magnum eíLfià pulchritudine fecernatur,magis eftinornacum

magisque turpe

.

* * . Te; ο. * m * ; Hn * Si fmsgatur multitudo infinita, non erit proprid numerus. ANumeras enim enti in mundo incorporeo defimitus efl, ata, inde in mundocorporeo terminatus : nea, animus numerany facit, augetse numeros reucra,quamnuss fins

gat, fed in eo [unt utrinque naturaliter terminati.

QVIDN AM igitur dicendum eft de illo qui infinitatis dicirur numerus? Sed prius querendum eft quomodo (it numerus.fi infinitus extiterit. Neq; enim quz fubiecta funt fenfibus, funt infinita. Quapropter neq; qui ineis eftnumerus, eftinfinitus: atqui neque qui numerat, infinitatem ipfá enumerat : fed quamuis dupla & tripla,& deinceps fimiliter multiplicia computet, hzc certé defiait, ac fi ad futurum aut preteritü multiplicationem fumar, hgc quoque interea definire videtur. Nunquid ergo dicendum e(t, numerum quie dem nor effe quidem fimpl citer infinitum, fed ita duntaxat,vt (ubinde femper liceat adhibere :fed profectó non eítin numeranre generandorum auctoritas numerorum:fed iam determinati erant numeri, ac prorfus extabant. lam vero in mundo intelligibili ficut entia determinata funt,fic & definitus eft nu-

merus numero entium defignatus. Nos auté ficut hominem multa quzdam facimus adhi bentes ei fxpe & pulchrum & cetera generis eiufdem: ita (imul cum quolibet fimulachro

Cap.

A

C

1.

ΤΙ ΟΥ) Ν επὶ τᾷ λε]οµέν: ἀρλθμε τῆς ὠπειθζας)άλλα πςῶτον, πῶς ἀρλήμιες εἰ emet βος. ὅτε 99 và a cO amega. need dst QU Tti G ἀρχθμιοςώτε ὁαρλθμῶν ly ἀπειρ/αν ἀρχθμιί.ἀλλα κὰν διπλάσια ἡ πολλα σλαcd wi, ὁρλδι παδτω. κὼν ευὸς τὸ µέλλον ἡ T παρελήηλυθες Aag aps, 7 gu Ong, c eA Ca x πο στου. Ἂ ao OUD Ry, ἁσλῶς ὠπειροςάτω d ὧσε ἀεὶ egeo λαμβάνευ. ἡ ἐκ επὶ τῷ ἀρκῦpiv m 7 yewan,aJN. 12» eje και ἐθήκεν,ῆ ἐν μεν τῶνοητω ὥσπερ τώ ὄντο, τω κοι ἀρμθμὸς ὠξχσμένος ὅσος τοὶ ὄντο.ἡμιέῖς j ὣς τον οὐ θρωπον πολλα ποιβωεν ΕΦαρµόζον τες πολλώ κεςὲ το καλον x, Tu da, E TQ METH p € ou

TOR Y eg euo

Ag edes dd wAov* aeiÜucud cunarosycy Χλεινμοῦ i e y

VAAEV.X, G6 TÜ QLGU TTC DN NR ISIAEV, S) U«Φεσος,άτως]ον αὐτὸν deágrov 3 PT. ἀρχθμὰς Ἀπολυσλασιες ποικ μεν εἰς τὼς 2βογὰς δε ἀριθμοῖμεν:ἀΦφ᾽ ὢν ἔχομεν ἀρλθμιῶν ἐπάγο-

2 D eri j) { 7 CA Y AV CACEt numeriquoq: concipimus fimulachrum:& — ΜΕ Επί τας γβοας, µενοντων ἓνημιν οκείνων. quemadmodum vrbem quandam multiplicamus non exiftentem, fic fermé numeros deinceps multiplicare folemus, ac (i tempore numeremus,

ad tempora iam traducimus,

his videlicet numeris quos habemus, cos ipfos dum tamenin nobis numeri permanent,

Muudas

Ἀπτολλασσλως σιους