Quaestionum paroemiographicarum capita selecta

35

Byzanz bei Zenobios und der Vers des Maison. Philol. Suppi. YI [lB91 —93] p. 275 sqq.) tales igitur personae primas babuerunt partes in proverbiis et io cis Maesonicis. Apud Hesycbium autem, quod Crusius monuit, legitur: pocpacTueot • ol y aaxptpapyot. Itaque Mapotraoç (vel gipaiTîoç) idem est atque „bomo gulosus, ventri supramodum deditus “ quales igitur personae Maesonicae esse debebant. Yox papatxog initium erat fortasse proverbii cuiusdam, quo Maesonicum genus illustrabatur (ut etiam cum Carica, Cyprica, Libyca fabula factum est). Post [Aapamoç igitur quae vox bene tradita est lacuna inest in textu. Itaque baec quoque verba Aristophanem Byz. et Didymum sapiunt. Sed plura etiam Didymo vindicanda sunt. 1) Particula TCaxt, Se rj xapotpia . . . usque ad Mcaawvod) uapoipca cum parte in qua varia Aesopiearum fabularum genera describuntur coniuncta est nec ab ea divelli potest ; in altera parte retractantur quae in prima indicata sunt, in utraque parte eodem ordine enumerantur fabulae, übique iisdem nominibus appellantur (atvoç vel Xôyoç). Itaque nisi de uno utriusque partis auctore non est cogitandum. Cum autem alterius partis Didymus auctor sit, necesse est eum prioris quoque particulae auctorem esse. 2) Etiam utramque de origine vocis Tcipotpioc opinionem Didymo baud ignotam fuisse constat: de etymologia a voce o![i,oç v. Hesycbium (qui maxima ex parte Didymeis repletus est copiis): TOxpotpta - [jLOCpelrjÇ Xoy oç, uapà xt]v óSòv Xeyôpevoç, o!ov xapoSìa. o!poç yàp fj ôSôç. Notandum est etiam Demonis de Hipparcbeis bermis proverbium (v. supra p. 22 sq.), quod item Hesycbius servavit. De etymologia a voce Spocoç y. item Hesycbium ; a?vly p a x a • Çrjxfjpaxa, opouépaxa, xexpyjpt'a. Summi sunt momenti nonnulla Didymea proverbia, in quibus praedicatur ea ad similitudinem esse facta: scbol. Aristopb. (= Didymus?) Ran. 159. svoç5 voç (xywv |xuaxïjp£«] xotç [iuaxrjpco:ç è£ aaxeoç ziç ’EXsuatva s:à x&v ovcov cpépouat xà dç xijv ypstav. SO-sv i) xapocpta otà xô xaxouaüetv paXtaxa xoùç ôvouç àxüocpopoOvxaç. wç Sv ouv ôgo i b v x i uâaxwv Stà xô raéÇeàS-ac xû èraxstpivq) ÆxD-st, xrjv xapoipiav piyvuatv. Proverbium certe Didymeum, nam congruit cum Pbotio, et addita est opinio Demonis (v. Phot, et Crus. Anal. p. 149) quem saepe memoravit Didymus. Mill. 111 70. o Aéajitoç; vxpôXtç • alht] x a ■B’’ ópo £ wat v Xéysxat, waxep Aéafkoç xpûXtç cet. Proverbium Didymeum, ut omnia libri Atb. HI proverbia. Constat igitur totam disputatiunculam ■—- praeter