Анали Правног факултета у Београду

550

АНАЛИ ПРАВНОГ ФАКУЛТЕТА

о породици формулисати следећа становишта у односу на развод брака и на систем узрока за развод брака. 1. Друштво не треба да ограничава развод брака, него треба да питанье евентуалног раскида брака препусти вољи брачних другова. Оно само треба да регулнше последице које проистичу из развода брака. Обо je становиште, које се данас, углавном, спроводи у праксп првостепених (окружних) судова. Оно прихвата све постојеће узроке за развод брака, али онако како их судови примењују, тј. са широким коришћењем развода брака по споразуму брачних другова, скоро без ограничења кад оба брачиа друга желе развод, а са временским ограничењем (по правилу после 3—5 година одвојеиог живота) кад се један брачни друг противи разводу. 2. Друштво треба да дозволи развод брака из објективних околности које наступе и које се испољавају у тешко поремећеним односима брачних другова. Y том смислу се одрећују узрони за развод, а овлашЬени друштвени органи утврђују, у прописаном поступку, постојање предвиђених узрока, и према томе разводе или не разводе брак. Развод брака се не оставља на вољу брачних другова, или се изузетно оставља и то у сасвим одређеним случајевима. VIT Да ли код последица развода брака треба предвидети, гюред издржавања и друге мере заштите брачног друга као нпр. накнаду штете. Поставља се питање да ли у Законику о породици унети као последицу развода брака, поред осталог, и накнаду штете једном брачном другу на терет другог брачног друга. Ако би се прихватила оваква последица развода брака онда у том случају у погледу регулисања накнаде штете истину се два становишта. Прво становиште сматра да би у Законику о породици требало нормирати право накнаде материјалне и нематернјалке штете, на коју би имао право брачни друг који je разводом брака претрпео штету. Ово се образлаже тиме, што се често дешава да се разводом брака битно мења друштвени и лични положа ј једног брачног друга. Да би се донекле поправила ова ситуација, може се поставити питање накнаде тако претрп•ъене штете. Осим тога, за накнаду штете, у Законику о породици не би се тражили сви они услови који се траже за накнаду штете у граЬанском праву. То се нарочито односи на противправност, која код развода брака не долази у обзнр. По другом становшнту ова накнада штете била би ретулисана у оквпру накнаде штете у будућем ГраЬанском законгпсу, под условима који важе за накнаду штете у граЬанском праву. VIII Како боле уредити поступок у породичним стварима. Иако поступай у породичним стварима не улази у материју Законика о породшди, неопходно je расправљати о гьему у склону основних проблема породичног права, зато што решења која се односе на поступак могу имати знатан утицај на породичне односе. Y важећем поступку у породичним стварима доминира начело контрадикторное™, које се тешко може прилагодити у целини и доследно