Анали Правног факултета у Београду

691

ЧЛАН 176. УСТАВА СФРЈ ОД 1974. ГОДИНЕ

друго значење јесте да je право на неповредивост личног живота посебно, основно лично право човека и грађанина које обухвата неповредивост породичног живота и других права личности. Могло би се извести и треће значење да су наведене одредбе изразиле право на неповредивост интегритета људске личности, чија садржина обухвата неповредивост личног и породичног живота, и поред овог, постојање и других права личности. Детаљнија анализа би вероватно показала и основаност значења које упућује на два посебна права: право на неповредивост личног живота и право на неповредивост породичног живота, поред других права личности. 4. Међутим, без обзира на могућност одрећења више значења, како je већ речено, нама се чини да се највише аргумената може навести у при лог става да je члан 176. Устава правнотехнички обликовао право на неповредивост личног живота као посебно, основно лично право човека и граВанина. Без обзира на редослед, недовољну одређеност појмова одредби Устава, језичко и систематско тумачење указује да лични живот човека представлю посебан предмет уставноправне заштите. Лични живот човека у најнепосреднијој je вези са животом породице, као и понашањем различитих субјеката у бројним друштвеним односима у којима „Свако je дужан да поштује слободе и права других и одговоран je за то.” (члан 153, став 3). Зато се може рећи да je привидно неусклаВен однос садржине одредби става 2. са одредбама става 1. члана 176. Устава. Смисао ових одредби јесте да изрази захтев да у цил>у заштите личног живота човека „Забранено je и кажњиво свако изнуВивање признана и изјава." Поред ове опште одредбе ко ja je битан елемеит заштите личног живота, треба скренути пажну на посебне облике заштите личности човека предвиВене планом 179. а, донекле, и планом 161. Члан 179. предвиђа „Зајемчује се поштовање лудске личности и л>удског достојанства у кривичном и сваком другом поступку, у случају лишена, односно ограничена слободе, као и за време извршавана казне” (Одредбе овога члана биле су садржане у плану 50, ст. 2. Устава од 1963. године). Посебна заштита личности човека односи се на радног човека који има право на услове рада који обезбеВују негов физички и морални интегритет и сигурност.” (члан 161. Устава). Чини нам се да има основа да се закључи на основу садржине и систематизације одредби Устава да je неповредивост породичног живота jeдан од битних елемената садржине права на неповредивост личног живота. Логички и правнотехнички, лични живот и право на неповредивост личног живота јесу категорије чији обим обухвата породични живот, односно, право на неповредивост личног живота. Другим речима, право па неповредивост личног живота je „општије” право, његова садржина укл>учује право на неповредивост породичног живота, јер човек као појединац има својства брачног друга, родителю, детета. Човек као личност правно je заштићен у сваком од наведених свој става. На основу ових свој става подразумева се у оквиру права на неповредивост личног живота, не само заштита породичног живота, већ и брачног живота, ванбфачне