Битеф

kog siljenja slikaju siiku jednog sveta u kome androginozna psihoseksualnost daje biološki muškim ili ženskim stvorenjima jedan izazovan izbor između igranja muških ili ženskih uloga. Ovo pozorište nas ostavlja sa jednom slikom društvenog života u njegovim najosnovnijim i najisturenijim aspektima: odnosi između polova i političkog života ili organizovane državne modi. Ono prikazuje i jedno i drugo kao igranje uloga. I pokazavši nam arbitrarnost igranja svih uloga, ističe da prave uloge koje su igrane (naročito one osnovne i isturene koje izmedu sebe kontrolišu igranje svih ostalih) jesu i opake i apsurdno smešne. Osim toga, one su apsurdno smešne ne samo zbog onog naôina na koji su igrane nego naročito (u osnovi vise) budući da su nametnuti identiteti uloge, ludačke košulje stavljene na nas u krilu porodice i putem državne moéi, i tako prenošene sa generacije na generaciju neautentične samoovekovečene varijante jedne te iste figure, kobajagi poltrona. Pozorište ridikulusa je radikalna društvena satira i protest anarhičan ... možda nihilistički. (Prevod: Dejan Čavić)