Годишњица Николе Чупића

224

Пред једном таком гостионицом устависмо се и ми. На сусрет нам изиђе, као слуга механски, један старад у оделу какво не носе копривничани, и стаде нас нудити да приседнемо, и да се одморимо.

И изглед и говор овога човека беше нешто 060бито за ово место. Ми га замолисмо да нам да хладне воде, ако има. Он одмах оде некаком бурету, на"точи у чашу воде, и понуди нам је.

— Каква је ово вода, чиког Ево некаких мушица у чаши, рече један мој другар.

— Лето је, господине; свака, сатвар трчи сада да се напије водице! Зими све бега од воде. За то је зими свака вода чиста! Овако одговори чича Мита (тако му је име) са свим равнодушно.

— дбиља је тако! рече други мој другар: — А одакле си ти чича Мито2

— Из далека сам; из Баната, из места Перлеза,

— Испричај нам како си запао у Копривницуг

— Све вам не могу испричати; ја сам вам дуга приповетка !...

— Кажи бар како си дошао амо 2 — Дошао сам с попом Милошем...

— Чујеш ли сада како је у Банату 2

— Зло! Притискао Маџар, па чини што му је воља од нашега народа.

— Како тог |

— Ево како: Кнез Михаило заиска од Швабе три намастира од свога закона. Шваба помисли да су то само три цркве, три богомоље, па приста; положи крет, да да Кнезу Михаилу што тражи. Али то нису биле три цркве, него три земље: Срем, Бачка, и Банат. Кад Шваба виде да се преварио, он зовну Маџара, даде му своју земљу под аренду, и рече: Е

— Ево ти земље под аренду, али да се бочиш са сервијанцем! Маџар приста.