Дело

68 Д Е Л 0 црвеном оловком по столу. Ха... ха... ха... зева старешина. клањајући главом све више и впше и шара све млитавије и даље по хартији... Најзад ознојена глава тешко клону напред, оловка испаде из руке и, котрљајући се по столу, паде на под. Врело чело клону на хладну, глатку хартију, „министарску“, и мало по том по соби се распрострло тихо хркање заспалог човека прекиданоносним пиштањем... Морфеј беше преварио старешину целокупног особља. Рад. Шуменковић