Отаџбина

242

ДВЛ ПРАВНИЧКА ПИТАЉА.

околности, које се у закону помињу као особито отежавајуће. Код идеалног стицаја морало би се за одмеравањв казне узети за полазну тачку највећа мера казне, јер наш законодавац у овом случају наређује: <с да се казни највећом за то дело ирописаном казном" и тада би се у тој највећој мери изгубиле отежавне околности, а према олакшавиим околностима имала би се казна смањивати по напред излОженој сразмери. Код стварног стицаја пак, имала би се казна одмеравати по казнама за она дела. која састављају тај стицај, узев у обзир при сваком делу све олакшавне и отежавне околности, па збир тих казна био би правилно и праведно одмерена казна за кривца. При израчуњавашу казне свакада се узима на првом месту најача олакшавна или отежавна околност у вид. Ми ћемо овде изложити начин тога рачунања. Узмимо да стоји крађа стоке. Казна је од 2—-5. год. робије. Полазна је тачка дакле 30. месеци робије. Тужени има добро владање, а то скида иоловину казне; остаје 15. месеци; но како у нас нема 15. мес. робије, то би се тужени имао осудити на 15. мес. затвора. Ако тужени има на олакшицу још и чисто нризнање, онда ће Му оно скинути У 3 . од ове садање казне, а то је 5. месеци Тада би се тужени имао осудити на 10. месеци затвора, сад ако би кривац имао још једну олакшавну околноет, онда би она скидала по г / 4 . од садање казне и тако би свака олакшавна околност скидала један део казне. док се год не би дошло до законом одређеног минимума, који се не сме прекорачити. Овако би се исто само обратно имала одмеравати казна при отежавајућим околностима, при поврату игд. Ако би се десило да има и отежавних и олакшавних околности, онда би требало најпре казну израчунати по отежавним околностима, а за тим казну скидати према олакшавним околностима па онда овој казни додати онолико, колико смо изнашли да треба казну повисити према