Отаџбина

КАКО ПАШ НАРОД ЖИВИ

N 035

су махом сва деца кроз школу прошла — при регрутацији од тих 40 некадањих ђака њих двоје знају да читају и да пишу, 15 њих не знају да пишу но по мало сричу, а остали ни да читају ни да пишу. Ту учитељи нису криви, што та деца, кад сврше школу оду у планину са стоком и никад књигу не узму у руку. 0 томе нико код нас није хтео да мисли — а да је тако види се што ниједна влада овоме злу није тражила лека. Шта вреди то, што се толики новац троши на учитеље и школе, кад стварно народ у опште нема од тога никакве користи; јер оно што из сеоске школе продужи школу, то оде у чиновнике, свештенике или постане сеоски ћата — остала деца забораве све. По мом мишлењу требало би зими бар три месеца да се отворе зимње продужне школе — тек толико да се читање и писање не заборави, док дете не дође у те године, да осети сласт у читању па макар то био и «вечити календар м па на послетку ако баш ништа паметније нема — онда нек му је просто што ће и «Домаћег учитеља" да чита. Како ће ово предавање у продужној школи бити односно учитеља распоређени, то би министар просвете требао да нађе начина, да се таком учитељу узме у оцену и овај рад, па макар ђак IV. разреда основне школе и не знао да је н. пр. „Панчић" иридев ?! Што сам се мало и са овим позабавио узрок је тај, што је учитељ са животом нашег нараштаја тесно скопчан. Аје ли што год са.нитет за овај весели народ учинио? — изузимајући издржавање окружних болница, (које су највише по унутрашњости за бескућнике права божија благодет^ — ништа., Лекара има прилично, али од њих народ слабе вајде има, њима се махом варошани користе; јер кад се појави каква заразна болест у народу, власт која шаље лекара, шаље га без оружја у бој — да «конста.тује бо) 40*