Речник српскога и немачкога језика, стр. 432
TOAHTH
тодити, AEM, YV. n. i. beſchließen; behagen, wohlthun ; — ce Kkoxe mro, ſeinen.
rodgmHmma , f. Magd, die fi<h auf ein Fahr verdingt.
тодишњак, m. Sährling, 1 Fahr alt; Fahresgaſt; Sabrbud). –
TOJHWBH , EA, €, adj. jährlih; —ua, f. baš Todtenmal (ein Jahr na< dem Tode); Fahresfeier ; Jahrbuch. |
тодова-ње, ња, I. Feiern; —TH, Jyjexu, Y. i. feiern. |
годовни, на, 0, 24). jdbrlid).
тодовно, нога, n. Namenstag.
тођење, a, n. Beſchließen , Uebereinkommen.
тоета, f. fleines Fahrzeug.
тозба, гозбина, f. Gaftmal, Banquett.
тозбова-ње, ња, п. ФајНтеп; —ти, бујем, у. i. beim Gaſtmale ſein.
roj, m. Erziehung, Ernährung.
тојазан, Ha, о, adj. leiht zu mäſten.
тојан, на, 0, adj. gepflegt.
TOJHTY, jHM, V. a. i. nähren; erziehen, pflegen, bilden; mäſten ; — ce, јим се, у. 7. 1. ſi mäſten.
ro1ap, m. Waſchbed>en.
толаћ, m. Nacter; armer Teufel; na>te Mollusken (Zool.).
TOleM, a, 0, adj. groß, ſehr groß; —oBnh, m. großer Menſch. :
голен, и, 7. голеница, f. голењача, f. Stienbein, Beinröhre.
голет, и, f. fahle Gebirg8gegend, kahler Berg ; — au, Fa, 0, adj. fahl, baumſlos.
толешак , ка, голишак , ка, m. Art Pflanze, Lyehnis сое ова.
толић, и, +. голи син, толица, агтег Zeufel.
толица-ње, ња, п. ве; —ти, цам, У. i. Еве.
толишав, а, 0, 20ј. пас.
голобрад, а, о, —аст, а, 0, 243. Баг 08; —ац, ца, —ица, m. Bartloſer , Unbärtiger.
толов, m. Habenihts.
толоврат, A, 0, ad). mit entblößtem Hals.
тологлав, а, 0, 24). mit entblößtem Haupte; —ke, adv. barhaupt.
толоигра, f. & m. Windbeutel.
толокапица, +. Уве ohne Verzierung.
толокрак. а, о, ad). mit nadten Beinen.
толокуд, ш. 9019.
толомразица, +. Froft ohne Schnee.
voaor, m. dčijtall.
толотиња, f. Blöße, Nacktheit.
толотрб, a, 0, adj. mit entblößtem Bauche.
roaomkpra, f. nudibranehius (Si).
голуб, m. УФацбе; —дивљи, Art Meerfiſch, palombo; —acr, a , 0, adj. taubenfärbig.
голубачка муха, +. golubatſ<her Mücte, simulium raptans golubatzense.
толубинац, ца, ш. Усадегофе.
толуб-ињак, ка, ш. У ошенјф ад; —ињи, wa, e, adj. Zauben-; —unxa, f. Taube (Wethhen) ; —ub, m. junge Taube ; Art Mehlбре; —ље, „ba, n. ble Tauben; —oz, a, 0, adj. der Taube.
толубњача, +. (9 тибе.
30 —
торопад
толуждари , m. pl. nuda (Species der Amphibien). толузнити, зним, голузнути, нем, у. ре паде machen, berauben. >
roaymue, uera, n. junge Saube, S(ubd)em.
TOAymag, 2, O, TOAy:1RApaB, 2,, 0, 2d). unbefiedert. [пас
тодцат, A, 0, adj. T0 —, mutternadt, faden-
тоља, гољо, mm. Hungerleider, armer Teufel.
томба, f. geſ<nürter Knopf.
ToMÓA-BEe, Ea, n. Gymnaftif; —TA ce, óax се, ~. 1. PHI.
roM06ap, m. Knopfmacher, Shnürmacher; — eB, a, 0, adj. des S<hnürmachers ; —ka , f. S<hnürmacherin.
томи-ла, f. Haufen; —zae, £2, n. Anhäufen, Gepolter beim Wall; —лати, лам, “. а. 1. aufhäufen ; — се, лам се, у. т. i. poltern; —лица, 1. Häuflein. :
томољ, m. Bwiebelwurzel, Blumenzwiebel.
708, m. Lauf, Anlauf; —awe, wa, n. Verfolgen : —aTE=, ax, Vv. i. verfolgen ; —au, 1a, m. Verfolger.
гонеталица, f. Räthſel.
тонетати, там, гоненути, ненем, У. а. 3. та“ then, errathen.
тонитељ, а, гонилац, иоца, m. Verfolger.
гонити, Ним, Y. a. i. treiben, jagen, verfolgen; abſchieben; — ce, Fax ce, Y. r. i. #ф verfolgen; läufig ſein, rammeln.
TORTYBAP, m. Art böSartige Beule.
тончин, шп. SViehtreiber.
тонџе, џета, п. Аојеп оре.
ropa, f. Gebirge, Wald; Fallſncht.
TOPAK, KA, 0, ad). bitter, herb.
TOPAaH, —IE, m. GebirgSbewohner.
ropa, m. gemeines Hartheu, hyperiecum регforatum. торд, а, 0, adj. ſtolz, ho<müthig; —ocr, m, f. Stolz, Hochmuth.
rópe, rôpe, adv. oben; hinauf, aufwärts; — 1 доле, аиј ипо аб.
горе, аду. |d}{ed)tev, бтдег ; неће бити згоpera, wird niht ſhaden.
торети, рим, Y. n. i. bvennel.
горешник, I. Ajuga Genevensis (Pflanze).
rôpu, comp. 8a0o, ſ<le<ter, ärger.
TOPHBO, BaA, n. Brennſtoff , Brennmaterial.
ropmma, f. Fallſuht; Weingarten; Wäldchen.
торјаник, m. GebirgSbewohner. E
ropKo, adv. bitter, herb, \<merzlid.
roPK0C1aJ, m. bitterſüßer Nachtſchaſten , solanum dulcamara,
TOPHAT, A, 0, adj. gebirgig.
горница, +. Bergrecht, Weinrect.
ropHocraj, m. Hermelin.
TOPEAK, mm. der obere Mühlſtein, Läufer ; der Wind, dex von oben kommt; der Obere im Kartenſpiel.
торњ-и, ња, е, adj. ober; —aom, Herrenhaus, Oberhaus; ropwe чело, Ehrenſtelle bei Liјђе; —оземац , ua, m. Oberländer; —0oBeMCKH, ka, O, adj. obev{dnbijd).
ropones, ша. Bartflechte, Baumbart.
POpoBHT, à, 0, adj. gebirgig. -
TOPOIAJ, 1, f. Raſerei (perſoniſicirt).