Речник српскога и немачкога језика, стр. 439

даник

Даник, т. даниште, дановиште, та, п. 5214 10 man den Tag zubringt.

дан и ноћ, m. Stiefmütterchen. (Bot.)

AAHHTEH, HX, V, PE. A9HOBATH, нујем, У. 1, & pf. den Tag über wo verweilen.

даница, +. Угогдепјегст.

даницка, даницкиња,, даничкиња, +. тупе oder Piſtole von Danzig.

дановање, ња, п. das Verweilen den Tag über.

данце, цета, n» Boden des Gefäßes.

дањи, adj. и дап 4aBzx, auh heutigen Tages.

AaBHBa-BEe, EA, n. das Verweilen den Tag über; —7n, њујем, у. i. den Tag zubringen,

1anaxze, con). vielmehr.

дањом, дању, аах. Бег Хаде.

дар, дарак, ka, m. (abe.

дара, Зага; одбити на ARpy, butđ) bie Finger ſehen.

JAaPAE, KA, mm. die Dede über den Kel<h und Discus beim Gottesdienſte; Gabe.

дарежљив, а, 0, adj. freigiebig; —ocr, n, f. Freigiebigkeit.

дарива-ње, wa, n. Schenten, Beſchenkeu ; ти, ривам, V. i. be{d)enfem, darbringen; ти се, вам се, у. 1. т. fid beſchenken.

дарило, ла, п. Фађе.

дармар, 11. Wirrwarr.

дарнути, нем, Y. pf. berühren.

даровање, ња, п. Beſchenfen, Darbringung.

даровалељ, m. Schenker, Geſchentgeber.

дарова-ти, рујем, yv. pf. beſchenken , darbringen; —1a1n, оца, ш. Geber, Schenker.

дарови, ш. р1. Geſchenke der Braut an die Hochzeitsgäſte. _

даровит, а, 0, adj. begabt; —ocrz, n, f. Begabung. 22PO0BHE, HA, 0, adj. geſ<henft; —x, m. Schenfer, Geber; Geſchenfter; —na, —ца, f. Geſent. дародавац, ца, ш. Фефепкег.

даропримац, 1a, m. Geſchentnehmer.

дарчин, m. Zimmt.

даска, f. Brett; нема четврте даске, ег 14 niht bei Troft.

далак, ка, та. Datum; Gabe, Geben,

A2TE, 2M, y. pf. geben, zugeben, zulaſſen; ne дати кога, üben ; дај да се одморимо, laſſet uns ausruhen ; nzehy —, retiriren; — се, дам се, V.T. pf. fih geben, ſi< auf etwas verlegen , ſi laſſen, zaza се рана

на 310, die Wunde nahm eine üble Wen-

dung.

далник, т. Зивтапи, Згзбацег.

далова-ње , WA, n. Datiren, Фабћшт; —ти тујем, y. pf. datiren.

даћа, f. Zodtenmal; Steuer.

29%, mm. Hau, Athem; —ny7x, nex, у. pf. а тел; —тање, ња, п. Ффианјеп: —тати, Hex, y. 1. јфиашјеп.

дација, +. Abgabe, Steuer.

даша, ш. Geber.

дашчан, а, 0, 24. бреЊегп.

дашчагра, +. Vretterhütte.

дашчица, +. Вгенфеп.

два, две, два, пиш. 310е1. — десет, пшт. зала; — десети, а, 0, пит. згратујајје; — десетина,

)

= 87 —

двор

f. Zwanzig; —aeceroPpo, num. zwanzig; Ae, num. zweimal; —naecr, num. zwölf, —наести, та, о, пат. 3105 ет; —наесторо, пиш. Фиђело; —пут, —m, num. zweimal.

ABeka, f. Wagenſchmiere von Birkenrinde.

двери, f. pl. Altarthür; Thür.

ABECTA, Dum. zweihundert.

двизак, ска, двизад, ца, т. двизе, ета, п. двизица, двизорка, двиска, +. zweijähriges Schaf, zweijähriger Widder.

AB0boj, m. Duell, Zweikampf.

ABOÓPAT-aH, HA, 0, adj. bigamiſ<h; —je, ja, f. Bigamie.

A800pojHHk, mm. Zweizahl, Dual.

ABOTOTE, YeTA, N. zweijähriges Kalb oder Füllen.

двоглав, а, 0, 24]. zweiföpfig.

двогрош-ад, да, т. —ка, f. Zweipiaſterſtü> Zweigroſchenſtüc.

двогуб, а, о, пат. зе ад.

дводесник, m. згетђешено (3. B. Krug).

дводом, а, 0, 24]. —а биљка, dioica (Bot.).

двожични, на, 0, adj. — столад. m. Lehnſtuhl. ABO03HAT-AE, HA, 0, adj. zweideutig; — of и, f. Zweideutigkeit.

двојак, а, 0, num. zweierlei.

двојан, на, 0, 24ј. бат. )

двоја-чење, ha, n. Wenden, Wendefahrt ; чити, чим, Y. i. wenden, wendefahren.

AB0jó-a, f. Zweifel; —en, a, o, adj. zweifelhaft;

ABoje, num. zivei; —Fe, ња, п. Zrennen in zwei; Zweifeln. :

двоји, пиш. 3001; = Ha, f. Bweizahl; —uox, adv, doppelt (mehr, höher uſw.); —7x, jun, У. i. entzweien, trennen : zweifeln ; —ga, f. Paar, zwei; —ne, f. pl. Hirtenpfeife.

двојка, +. Зтејенпетјађ.

двојнице, +. pl, Hirtenpfeife.

двојци, 10. pI. Zwillinge; ambae (Arithm.).

двокат-ан, на, 0, 20. з10е 1509; —ница, f. zweiſtö>iges Haus.

двоколице, f. pl. zweirädriger Wagen.

двокрилни, на, 0, 20]. zweiflügelig.

дволич-ан, HA, 0, 2d). zweizlingig; doppelſeitig; —ewe, wa, n. Doppelreden; —uTn, nx, у. i. doppelzüngig ſein; —nocr, n, f. Zweizüngigkeit. дволучан, на, о, adj. zweifederig.

двоног, а, 0, adj. zweifüſſig.

двоножац, ma, m. Zweifüſſige; Sterbliche.

двоњак, ка, т. Zwilling ; zuſammengewachſene Frucht.

двопев, IN. Duett.

двопек, m. BiScuit, Zwieba>.

двоплатан, HA, 0, ad). zweizeugig ; doppelbeſchlagen. Anomoj, m. Duett,

двор, mm. Hof, Pallaſt, Haushof; na —y, draußen; na —, hinaus; c avopa, von draußen; —ана, К Фаај; —анин, m. Hofmann; анство, ва, шп. Yofftaat; —6a, f. Aufwartung; —евње, ња, п. Уијрагјеп; —ити, рим, V.i, апјрохвел; —иште, та, п. Haushof, Schloßтијпел; —киња, # Hofdame; Aufwärterin; —ник, m. Oberbo{mei|ter; —oBnHa, , f, Gis villiſte,

<