РТВ Теорија и пракса

које је jednoznačno u njemu smešteno. Ono u jednom određenom trenutku počinje i događa se kroz izvestan vremenski period koji se dd izmeriti, i u jednom određenom trenutku se završava. Kao proces, svako pojedino izvođenje muzičkog dela može da se događa samo jednom. (...)”; 2. „Svako izvođenje muzičkog dela je pre svega akustički proces. (...)”; 3. „Svako izvođenje je istovremeno smešteno u prostoru i to ,objektivno‘ i ,pojavno‘. ,Objektivno‘ u tom smislu što se zvučni talasi koji se pri tom stvaraju p"azilaze‘ kroz prostor s jednog određenog mesta i obuhvataju jedan određeni odsečak prostora; ,pojavno‘, međutim, po tome što zvučni elementi koji ulaze u sastav jednog izvođenja - koji se ,razvijaju‘ u toku ovog izvođenja - bivaju od slušaočeve strane zapaženi kao nešto što se događa ,tamo na estradi', što ,odonud‘ do njega dolazi. (...)”; 4. „Svako izvođenje muzičkog dela dato nam je u procesu slušanja, dakle kao mnoštvo slušnih opažanja koji na nepreldnut način prelaze jedan u drugi. Ovi opažaji predstavljaju najvažniju osnovu percepcije izvođenja muzičkog dela (iako ne jedinu)”; 5. „Pojedina izvođenja jednog istog muzičkog dela od strane raznih ili čak i jednog istog virtuoza obično se među sobom razlikuju ne samo svojom individualnošču, svojim položajem u vremenu i prostoru, nego i raznim kvalitetnim osobinama, na primer, bojom tonova, tempom, detaljima dinamike, izrazitošću pojedinih motiva i tako dalje. (...)”; 6. „Svaka pojedina izvedba muzičkog dela kao inđividualni predmet u svakom pogledu je jednoznačno pozitivno određena. (...)”; Toliko Ingarden kada je reč o poetici muzičkog izvođenja. Recimo, većeg razumevanja radi, u kontekstu navedenog tumačenja muzike, još samo nekoliko karakterističnih stavova koje ovaj poljsld fenomenolog zauzima kada je reč o tumačenju pojma bivstvujućeg muzičkog umetničkog dela. Muzičko delo prema Ingardenu je „predmet koji trajđ u vremenu.” Ono je „proces u nastajanju.” Međutim, u jednom idealno zamlšljenom momentu muzičkog dela, budući da je ono sdmo polifonijska struktura, možemo reći da ~svi delovi sdmog dela postoje istovremeno.” Ovakav način postojanja muzičkog umetničkog dela povlači za sobom i tzv. emocionalne kvalitete „zasnovane nekako na samom zvučnom materijalu

21