РТВ Теорија и пракса

većeg dometa, opšteg ili specijalizovanog programa, tu su još bum u industriji video-kaseta, zakoračenje u eru satelitske distribucije programa i nesmanjena dominacija američke produkcije, na njenom sopstvenom, ali i na stranim, potencijalno izvoznim tržištima. Kao i u pitanjima ekonomije i politike, Zapadna Evropa se i u pogledu televizijske strategije, koja uz nesumnjivu kultumu, sadrži i ekonomsku i političku dimenziju, udružuje i organizuje tako da se zajednički može suočiti s pomenutim činjenicama, da jedne okrene u svoju korist, druge prevlada, treće neutrališe. Kako se u takvim projektima, o kojima će biti reči i u ovom tekstu, nalazi obično po osam država-članica, nameće se asocijacija na naših osam državica, ili bar osam radio-televizijskih centara koji bi možda u primerima iz sveta mogli da pronađu ideje ili rešenja primenljiva i u našim prostorima i prilikama. Valja odmah reći da se i istraživačka interesovanja i proizvodne ambicije zapadnoevropskih kompanija usmeravaju na područje informisanja i na visokokvalitetne kulturne programe, jer se u njima vidi nezamenljiva uloga javnih, nacionalnih radio-televizija, a možda i jedina prava šansa da se preživi. Područje lake zabave u celini, popuiamu muziku i filmove one kao da su prećutno prepustile drugima, da li zato što svesno ne žele da snižavaju svoje kriterije i podilaze masovnom ukusu i tražnji, iii stoga što neće da se troše u utakmici za koju misle da je ne mogu dobiti. Informisanje, kao bitna funkcija televizije, i televizijska informacija kao poruka sa najjačim javnim dejstvom, podjednako su značajne za medijske Ijude, ali i za sve koji deluju u stalnom suočenju s javnim mnenjem, za političare рге svega. Stalna težnja prvih da televiziju potvrđuju kao nezavisnu instituciju u demokratskom sistemu i čežnja drugih da komunikaciju putem televizije upotrebe za što uspešniju propagandu, najčešće se „mire” pozivanjem na nauku i ukazivanjem poverenja stavovima naučnika.

12