РТВ Теорија и пракса

Gotovo još upečatljivije nego u Andrićevom romanu dolazi ovdje do izražaja univerzalna tematika ovog djela: čovjekova zavisnost o neumitnom toku istorije, koji Gospođica čitavog svog sumomog života uzaludno pokušava da ignoriše јег ne može da shvati ,da na svijetu ima nešto što bi bez njene krivice moglo ugroziti njen imetak, bio to rat ili privredna kriza, politički prevrat ili inflacija, a upravo to je upravljalo njenom sudbinom i dovelo je do samog ponora zablude i propasti." Da bi svojoj radio-adaptaciji u pravom smislu riječi podario život, a pri tom ostavio netaknutim Andrićevo slovo, njegovu rečenicu i rukopis duha, Tatić je glumcima podijelio pojedine svrsishodno kraćene odlomke romana, tako da ih možemo identifikovati s likovima o kojima se upravio pripovijeda. Ovim u radiofoniji uobičajenim, specifičnim metodom „distancirane identifikacije’ režija je postigla originalno rješenje koje zadovoljava kako princip radiofonske dramatizacije tako i princip ne-namšavanja autentičnosti narativnog predloška. Gledana u cjelini Tatićeva .audiovizija" Andrićeve Gospodice je složena umjetnička kompozicija maštovitih detalja, cjelovitog utiska i vrhunskih tehničkih rješenja, primjer idealnog sprega umjetnosti i tehnike, ostvarenje koje se punopravno može mjeriti sa svojim literamim uzorom, ali koje u trenutku slušanja ipak živi životom samosvojne umjetničke tvorevine - autentičnog djela umjetničke radiofonije.

20