Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена

На За њим иду сви шест капетана, Собом воде хиљаду сватова, Јаше Туро на риђана свога, На риђана коња од мегдана, Уз њега су сви шест капетана, Под њима су добри коњаници. Под барјаке свати починуше, Туро води своје капетане Код својега свијетлога књаза, Честита му весеље избрано, Мало стало, много не трајало, Ал' ето ти оба сенатура, Шњима сердар Ђурашковић Саво, Од Цетиња Пејовић-Отефана, Међу њима Петар војевода, Војевода Петар с Љуботиња, Четири су шњима капетана, Пред њима је Њуро капетане Од Зачира сакрај Љуботиња, Високога стаса и јунаштва, Под њима су коњи како виле, А за њима хиљада сватова. Сви сватови под барјаком доше, А војводе заједно одоше, Шњима сердар Ђурашковић Саво И четири хабри капетана, Код господе у дворове пбше, Ту нађоше свијетлога књаза, И весеље књазу честиташе, А вњаз њима зафаљива драго. Мало било, за дуго не било, Али иду свати од нахије,

490

495

510