Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена

362

Чујете ли, браћо Црногорци !

Како су не разгранали Турци, 515 Како јече све наше планине

Од турскога топа и лубарде,

Како јечи земља Арбанија,

Одговара Ловћенска планина,

Јече топи на седам градова 520 Од проклете земље Арбаније,

Чујете ли, браћо Херцеговци !

Јека стоји од Херцеговине,

Пучу топи на турске градове,

Дурмитор се планина одзива, 525 И Острошке високе планине,

А Ловћен се из темеља тресе,

Веселе се нашој погибији,

Да у 30 час што се препадосмо,

Није снага у једног човјека, 530 Но у народ и срца јуначка,

А ми ћемо наћи господара,

Но будимо и вјерни и храбри,

Е би могла на послијед бити

Турска радост на жалост велику, 535 На њиову вељу погибију,

Црногорци биће што су били,

Бич тирану вазда од старине!

(ви сенати и вас народ

Вукотићу пуно захвалише, и тако се народ поутјеши.

Димно ли не, старче, разговори ! Бог ти дао и срећа јуначка, 5 Да ти буду таки и потомци,

(ој >