Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена
362
Чујете ли, браћо Црногорци !
Како су не разгранали Турци, 515 Како јече све наше планине
Од турскога топа и лубарде,
Како јечи земља Арбанија,
Одговара Ловћенска планина,
Јече топи на седам градова 520 Од проклете земље Арбаније,
Чујете ли, браћо Херцеговци !
Јека стоји од Херцеговине,
Пучу топи на турске градове,
Дурмитор се планина одзива, 525 И Острошке високе планине,
А Ловћен се из темеља тресе,
Веселе се нашој погибији,
Да у 30 час што се препадосмо,
Није снага у једног човјека, 530 Но у народ и срца јуначка,
А ми ћемо наћи господара,
Но будимо и вјерни и храбри,
Е би могла на послијед бити
Турска радост на жалост велику, 535 На њиову вељу погибију,
Црногорци биће што су били,
Бич тирану вазда од старине!
(ви сенати и вас народ
Вукотићу пуно захвалише, и тако се народ поутјеши.
Димно ли не, старче, разговори ! Бог ти дао и срећа јуначка, 5 Да ти буду таки и потомци,
(ој >