Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена
Преузимање:
Приказ у BnLViewer-у
_ 888
Да изнова чине другог књаза, И вјерујте мене по истини,
Баш да су га данас поставили, Баш ако ћу и главом платити.
Мудијер аскер.
Оста нијем, како чу, да су књаза поставили.
Аџајлија Веризовић. Шаком по кољену.
Јалах Турци, зло ли дочекасмо !
Арслан бег Мушовић.
Ево ћете цркнут од жалости, Цркнут“, пренут', једнако ви бива, Тај се корјен нигда не истражи, Но се више и тићи и шири, Баш је нешто од Бога суђено.
Гано Љуца.
Судба божја, а ништа друкчије, Зло се трпи, браћо, од горега, Књаз ми први одузе Луково,
А тај нови могб би Никшиће, Да не оће дират у Никшиће, Некако би муку преносио.
Арслан бег Мушовић.
Мало стоји њему за Никшиће, Но би мога и Босну прихватит', Како они први кумбураше,
1025
1030
1035
1048