Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена

_ 888

Да изнова чине другог књаза, И вјерујте мене по истини,

Баш да су га данас поставили, Баш ако ћу и главом платити.

Мудијер аскер.

Оста нијем, како чу, да су књаза поставили.

Аџајлија Веризовић. Шаком по кољену.

Јалах Турци, зло ли дочекасмо !

Арслан бег Мушовић.

Ево ћете цркнут од жалости, Цркнут“, пренут', једнако ви бива, Тај се корјен нигда не истражи, Но се више и тићи и шири, Баш је нешто од Бога суђено.

Гано Љуца.

Судба божја, а ништа друкчије, Зло се трпи, браћо, од горега, Књаз ми први одузе Луково,

А тај нови могб би Никшиће, Да не оће дират у Никшиће, Некако би муку преносио.

Арслан бег Мушовић.

Мало стоји њему за Никшиће, Но би мога и Босну прихватит', Како они први кумбураше,

1025

1030

1035

1048