Српски књижевни гласник

1958 СРпски Књижевни ГЛАСНИК.

ном животу, немају вредности за човечанство п његову. историју и прогрес. Пошто је у свима временима. продукција материјалних добара, потребних за одржање телесног живота, трошила највећи део евих друштвених снага, то је у историји врло мало народа који су чинили п чине прогрес.

Пошто је уметност увек добивала много више од снаге људске која је остајала сувишна. од снаге потрошене у борби за живот, то је апстрактном мишљењу, науци и философији увек остајао најмањи део од све људске снаге, код свих народа. А од евих уметности највише снаге трошили су еви народи на архитектуру.

8.

Пошто» све раније доб за све више од опште снаге, има све мење. потреба и услова 34 свој опстанак и одржане, Т0 све раније све лакше постаје и одржава се, све му мање борбе треба за оржање ; ио томе све доцније, добивајући све мање од опште снаге, имајјћа све више аотребе и услова за постај ње и одржање, све теже постаје, све се мучн је одржава, сзе се више море борити 34 костанак и одржине, све је слабије и по томе све лакисе прочада и кестије 20.

Пошто све виши живот све се теже одржава и еве лакше пропада, пошто су му све многобројнији и већи непријатељи и сметње, то је живот уопште луксуз земље, п она га одржава само луксузном енергијом својом.

Најдоцнији моменат живота по реду времена, човек, најслабији од свих, најтеже постаје и најтеже се одржава од свих ранијих, са пајвише напора, болова, 00раба; он има највише непријатеља у природи, п природа га најмање штити од свих. Борба се природом за човек: је много тежа и оштрија него за животиње, и не добивајући ништа готово од природе, човек мора напором II радом тећи и учити, док животиња доноси собом готово на свет што јој треба за борбу у животу. Пошто човек

i 1 1 4

--